Gecenin zifiriliğine seni çizdim
Ucu yanık sigaramın dumanıyla
Kahvenin en acısını seçtim
Sabahın ilk ışıklarına şahit olmak amacım
Dert keder bitiyor sanki
Yeni güne taze umutlarım yeşeriyor
Baharın mis kokusu dolduruyor ciğerlerimi
Seni unutmak kaçınılmaz biliyorum
Zevk almaya bakıyorum
Seni hatırlatıyor diye deniz
Atıyorum kendimi suyun
Birinci kitap "Piruze"yi okuduktan sonra devamı niteliğindeki bu kitabı da okumadan edemedim. Yaşanmış bir hayat hikayesi olması beni çok etkiledi. Sinan Akyüz bu kitabı yazarken Piruze'nin oğullarıyla da görüşmüş ve gerçeği bir de onların gözünden yansıtmış. Piruze bu ikinci kitabı okumamış; yaşadıklarını tekrarlamamak için sanırım.