Çocukluk döneminde çocuğa fazlasıyla zarar veren ve günümüzde her çocuğun en az bir türüne hiç çaba sarf etmeden kolaylıkla ulaşabildiği uyaran; televizyon, bilgisayar, tablet ve telefonu kapsayan "ekran"dır.
Ekran, çocukların, oyun, hareket, hayal gücü ve sosyalleşme fırsatlarının yanında düzenli ve yeterli uyku fırsatını da ellerinden almakta, gelişimlerini destekleyecek etkinliklerden alıkoymakta, uygun olmayan içerikleri ve yaydığı ışık ve dalgalar ile en belirgin alanlar olarak dil ve sosyal gelişim alanları başta olmak üzere çocuklara pek çok açıdan zarar vermektedir.
Avusturalyalı fotoğrafçı Donna Stevens'ın ekran karşısındaki çocukları kaydetmiş olduğu kareler :
Bizim çocukluk dönemimizde televizyon, bilgisayar ve video oyunları yoktu. Arada sırada gidilen sinema dışında en büyük eğlencemiz kitapların sunduğu olağanüstü serüvenlerdi.
✓ Bizim çocukluk dönemimizde televizyon, bilgisayar ve video oyunları yoktu. Arada sırada gidilen sinema dışında en büyük eğlencemiz kitapların sunduğu olağanüstü serüvenlerdi.
Sayfa 8 - İnkılap YayınlarıKitabı okudu
"Laf dinlemeyen zamane çocukları"ndan şikayet etmeden önce, sürekli açık tutulan televizyon ve radyolarla onların nasıl dinlememeye alıştırılacaklarının düşünülmesi gerekmiyor mu?
Sayfa 150Kitabı okudu
"Gazetelere bir göz gezdiriyorum o kadar. Radyoyu ne zamandır açtığım yok. Televizyon... Eh, kafamı bulursam, bir iki program var izleyebildiğim. Ben bu dünyanın adamı değilim. Ya da bütün o gazeteleri çıkaranlar, radyocular, televizyoncuların dünyadan haberi yok!"
"Geçti! Senin istediğin programı kimse yapamaz artık."
"Belki de haklısın. Ömrünü boşa geçirmiş olanlar, bu gerçeği benim yaşımda anladılar mı hiçbir şey onları oyalayamaz artık."
Sayfa 108 - SekizKitabı okudu
Kardeşler, ne olursanız olun, yeter ki düzgün insan olma vasfını yitirmeyin!
Sağcı, solcu, milliyetçi, enternasyonalist, tarikatçı, genç-yaşlı, kadın-erkek, köylü-şehirli, Doğulu-Batılı, zengin-yoksul olmanız fark etmez.
Yeter ki düzgün insan olun!
Maçlarda birbirinizi döner bıçaklarıyla doğramayın!
Kadınları, çocukları dövmeyin!
Bakan sıfatı taşırken; kesilmiş sığır kellesinin kanlı burun deliklerine iki parmağınızı sokarak, uzağa fırlatma yarışı yapmayın.
Belinize taktığınız silahla, birer barbarlık örneği gibi dolaşmayın.
Teke gibi kokmayın!
Konsere gittiğinizde kendinizi paramparça etmeyin!
Televizyon ekranlarını beşinci sınıf varyeteyle doldurup,insanları çileden çıkarmayın.
Yoksul ailelerin kızlarını ahlaksızlığa özendirmeyin.
Oturduğunuz yeri kokutmayın!
Altınızdaki otomobili, öldürücü bir silah gibi kullanmaktan vazgeçin!
Birtakım haykırışlar, nidalar ve hırıltılar çıkarmak yerine,anadilinizi temiz konuşmaya gayret edin!
Küfretmeyi bir alışkanlık haline getirmeyin. Küfrettiğiniz için övünmeyin.
Yalan söylemeyin!
Rüşvet yemeyin!
Kısacası: Düzgün insan olun.
-Gâyet Mühim bir Alıntı-
1980 öncesine gidiyorum. Ortaokul öğrencisiyim. Babam bizim evimize de televizyon aldı. Sadece TRT var ve yayınlar siyah beyaz. Günün birinde Charlie Chaplin’i keşfettik. Filmin başından sonuna katıla katıla kahkaha atarak izledik dört kardeş. Bir hafta sonu yine Charlie Chaplin filmi vardı ve saatinin gelmesini dakika dakika sabırla çekiyorken
ÇOCUKLARIMIZI KİM EĞİTİYOR???
1980 öncesine gidiyorum. Ortaokul öğrencisiyim. Babam bizim evimize de televizyon aldı. Sadece TRT var ve yayınlar siyah beyaz. Günün birinde Charlie Chaplin’i keşfettik. Filmin başından sonuna katıla katıla kahkaha atarak izledik dört kardeş. Bir hafta sonu yine Charlie Chaplin filmi vardı ve saatinin gelmesini