Biz insanlar nasıl oluyor da “asılsız rüyalar aleminde aldatıcı bir biçimde kalıcı nesne ve egolarla, egoyu savunmak ve gerçekliğe hükmetmek adına beyhude bir arayışa” yakalanabiliyoruz .
Zaman, yaşadığı sürece insana, hakikate yönelmiş manevi bir varlık olarak kendini algılama imkanı sunar. Tabi bu, insana hem keyif hem de acı veren bir bağıştır.