Darwin'in doğal ve cinsel seçilim yoluyla evrim üzerine çalışmaları biyolojideki, yaşamın değişen ortamlara uyum yoluyla nasıl geliştiğini açıklayan temel bilimsel çerçevedir. Evrim, somatik özellikleri oluşturduğu gibi insan beynini ve zihnini de biçimlendiren itici güç olmuştur. İnsan bilişi, duyguları ve davranışıyla ilgili birçok adaptasyon, modern yaşam koşullarının şu ya da bu şekilde saptığı, evrimsel uyumlamanın olduğu ata ortamlarında ortaya çıkmıştır. Evrimleşen özellikler ve varolan ortamlar arasındaki bu tür 'uyumsuzluklar' bilişsel, duygusal ve davranışsal özelliklerin işlevsel olmayan işleyişine yatkınlığa neden olabilir. Genler ve çevre çeşitli şekillerde etkileşime girer, ancak genetik plastisite yalnızca işlev bozukluğuna yatkınlığı iletmeyebilir. Tersine, çevresel olumsuzluklarla İlişkilendirildiğinde İşlev bozulmasına yol açabilecek aynı genetik varyantlar, çevre daha elverişli olduğunda işlev bozulmasına karşı koruyucu etkiler gösterir. Bu bilgiler henüz psikiyatri ve psikosomatik tıp tarafından kabul edilmemiştir.