En zor o geceydi,
ve bir tutam telaş içinde.
Rıhtımın en güzel manzarası idi,
bukleli saçların.
Acımasızca kokuyordu tenin atmosferde,
ve yeşil gözlerin.
Ah! nasıl' da çocuk çocuk olmuştum yanında
En zor geceydi,
ve bir tutam telaş içinde.
Tutkulu öpüşmeler, endişe dolu arayışlar.
aniden gelen kabus ve rüya,
Alamatin ve kıyametin oldum.
Özür dilerim.
Sen' ki benim,
gök kubemin en tepesinde,
döndüğüm döndüğüm dön düğüm,
Şehevi arzum.
Bir gün bedenim soğursa
Tenasüh yolculuğunda seni isterim.
1- “Acıların bertaraf edilmesi için iştahların dizginlenmesi gerekir.”
2- “Geçici ve asli; her şey birdir.”
Yukardaki cümleleri yazınızdan aldım; Budizm’i anlatıyor. İştahın dizginlenmesi İslam ‘ın önerdiği nefs terbiyesi ve arınma değil midir? Öyledir…Geçici ve asıl, tüm varlık TEK ve BİRDİR inanç ve düşüncesi de İslam’ın kemime tevhid inancı ile örtüşmüyor mu? Örtüşüyor. Yalnızca bu da değil; sufi düşüncenini Vahdeti Vücud felsefesiyle de bir bakıma örtüşmekte.
Peki, Budizm’in yanılgısı nedir? Sanıyorum bu soruya verilecek ilk cevap budistlerin, tenasüh/ yeniden doğuş çarkına inanmalarıdır. Kur’an’ın haber verdiği tekamül yasasına aykırı bir imanı kabullenmesidir.
İran Masalları Hakkında-2 | Kubilayhan Yalçın..
Ahmet Yaşar Ocak, Osmanlı İmparatorluğunda Marjinal Sufilik: Kalenderîler adlı çalışmasında şöyle diyor:
*
“Hacı Bektaş-ı Veli’nin tıpkı Barak Baba gibi, yarı çıplak, saçı sakalı, kaşları kazınmış, ama uzun ve gür bıyıkları olan bir Haydari şeyhi olduğunu kabul etmemiz gerekiyor. Hiç şüphesiz bu portre, klasik Bektaşi ikonografisinde iyice yer
Kur'an'ın verdiği gaybi haberlerden..
الْيَوْمَ نُنَجّٖيكَ بِبَدَنِكَ
Âyetinde bir kelime ile bir mu'cize-i tarihiye gösterildiği gibi
{(Haşiye): Mu'cizat-ı Kur'aniye'de
َالْيَوْمَ نُنَجّٖيكَ بِبَدَنِكَ
âyetiyle gark olan Firavun'a der: "Bugün gark olan cesedine necat vereceğim, demesiyle umum Firavunların tenasüh fikrine binaen cenazelerini
Hinduizm'de Ruh Göçü
Tenasüh inanışında ruhların sürekli olarak tekrar bedenlenmesi ilkesi bulunmakla birlikte, deneysel spiritüalizmin reenkarnasyon kavramındaki ruhsal tekâmül ilkesi bulunmaz. Oysa reenkarnasyon kavramında ruhsal tekamül ilkesi vardır; yani ruhların dünyada bedenlenmeleri tekamülleri içindir.
Tenasüh inanışı, ruhların dünyaya gelip gitmelerini ceza ve ödül düalitesine dayandırır Deneysel ruhçuların reenkarnasyon kavramında ise varlığın cezalandırılması veya ödüllendirilmesi gibi şeyler söz konusu değildir. Reenkarnasyonizme göre, dünya yaşamı, yapılmış hataların intikamının alınması için oluşturulmuş olamaz. Kısaca, insan dünyaya bir önceki yaşamında neden başarılı olamadığının hesabını vermek için değil, gelişmek için gelir. (Bir insan ruhunun bir sonraki yaşamında dünyaya geleceği beden onun tekâmül gereksinimlerine ve nedensellik kuralına göre belirlenir.)
Tenasüh inanışına göre, bir insan ruhu ceza aldığı takdirde bir sonraki bedenlenmesinde dünyaya bir hayvan bedeninde gelebilir. Reenkarnasyon kavramına göreyse tekâmülde geri dönüş, yani gerileme yoktur; zaten bir hayvan bedeni bir insan ruhunun gelişim gereksinimleri için yeterli olamaz.
Kaynak: Wikipedia
Tasavvufta iki sapık ideoloji
Tenasuh ve Hulul
Tenasuh iki biçimde anlaşılır:
Bir ruhun değişik varlıkların vücutlarında dünya hayatına devam etmesi veya ilahi varlığın dünya varlıkları arasında taksimi. Bunun ikisi de sonradan sistemleşip, gelişerek halk düzeyinde yaygınlık kazanacak tasavvuf düşüncesinin bazı bölümlerince hoşgörüyle benimsenir. Tenasüh inancının daha ileri safhasını oluşturan, ilâhî varlığın dünya varlığının bünyesine girmesi veya ilahi varlığın dünya varlığı şeklinde görülmesi zamanla kabul edilen asıl anlam olur. Diğeri büyük oranda unutulur. Bu anlayışlar şath gibi yeni kavramların ve konumun oluşmasına yol açar. Artık bazı Süfiler ilahi varlığa ulaştıklarını, onunla bir olduklarını veya ilahi varlığın kendilerinde bulunduğunu iddia etmeye başlarlar. Bütün bunlar önceki yüzyıllara oranla tasavvuf açısından büyük değişiklik ve yeniliklerdir. Ancak değişiklikler bu kadar da değildir. Bu dönemde hulûl düşüncesinin kabul edilmesi daha sonraki dönemlerde oluşacak olan Vahdet-i vucûd inancına temel olur. Böylelikle varlığın birliği anlamına gelen, bütün var olanları bir, aynı kabul etme inancı oluşur.
Vahiyden Kültüre