Madem doğruluğuna inandığın bir düşünce var. O halde seni o düşünceyi uygulamaktan alıkoyan şey ne! İçi kokuşmuş hayvansal endişeler mi? Yoksa şimdiye kadar bir faydasını görmediğin onaylanmama-değersiz hissetme korkusu mu? Eğer değerli hissetmek için bir motivasyonun varsa, en baştan bırak o düşünceni çünkü, bunun diğer doğrularından bir farkı yok! Doğru dediğin şey, kendini, gerçekliğe uygun bir biçimde gerçekleştirmek değil midir? Varsa özgür iraden, bu sosyal kaygıların ve hayvansal dürtülerinden farklı bir şey olması gerekmez mi? Çünkü bu çoğunluğun davranışlarını yönlendiren motivasyon. Kendini gerçekleştirirken, bu motivasyonun bir ürünü olarak mı gerçekleştireceksin. Yoksa bu kaygılarından sıyrılıp, kendini, kendin için mi gerçekleştireceksin. Bir eğilimin varsa, bunun ne olduğunu iyi bil! Ne olduğunu derken, kılıfından bahsetmiyorum. Arka planındaki motivasyonu diyorum. Kendini gerçekleştirmek demek, kabiliyetlerinin potansiyeline ulaşmak için içgüdülerine ve sosyal algıya rağmen çaba göstermek demek. Oysa bir çoklarımız için sosyal algıya verdiğimiz fazla değerden ve içgüdülerimize olan düşkünlüğümüz nedeniyle, kabiliyetlerimizi hep bu anlamda bir avantaj sağlamak için kullanıyoruz. Bu kokuşmuşluğun, kendinden uzaklaşmanın ve gerçekliği isteklerine(libido) uydurmanın açılımıdır nokta