"Bazı felaketleri insan kendi ister."
Sayfa 212Kitabı okudu
İnsanlar neden birbirleriyle konuşmak isterler? Yani insanların diğer insanlar hakkında hep öğrenmek istedikleri şey nedir?
Belki yarın, güneş yine parlar.
Bu dünyada istediğim tek şey huzur. Uzanıp düşünebileceğim, çiçeklerin arasında yatıp hayal kurabileceğim ve kendime tatlı masallar anlatabileceğim sakin bir yer.
Sayfa 181Kitabı okudu
Sessizlik tepedeki evin tahtalarıyla taşları üzerinde muntazam uzanıyordu ve orada gezinen her ne ise tek başınaydı.
"Yaşam hoş şeylerle doluydu, insan yalnızca bunların gerçekleşmesine izin verse yeterdi."
Sayfa 191Kitabı okudu
"Bir kez daha inandım ki her şey bir savaşta olduğu gibi: Anlatması olanaksız."
Sayfa 183Kitabı okudu
"Gündelik yaşantıda insan değişik olduğuna inanıyor, deneyimlerin onu değiştirdiğini, kendi kendinin efendisi olduğunu sanıyor, ama bir kriz geldiği düşünülürse, bunun insana bir tekme, suratına bir yumruk atacağı varsayılsa ve yaşam ona 'haydi karar ver' dese, işte o zaman adam, mutlaka geçmişte hep yaptığını yapacaktır, korkaksa kaçacaktır, cesurca direnecektir."
Sayfa 182Kitabı okudu
"Yaşlanacağıma yeniden çocuklaşıyorum."
Sayfa 177Kitabı okudu
Göğün altında, ordularca ve korkunç seslerce işgal edilen kentler ve köyler acıyla kıvranıyorlardı. O günlerde ölen yalnızca sonbahar değildi…
Sayfa 90Kitabı okudu
"Artık ne kendimize ne başkalarına fazla itibar göstermeye gerek var. Kayıtsız bir şekilde dinliyoruz birbirimizi, o kadar."
Sayfa 93Kitabı okudu
İnsanlar kendileriyle ilgili soruları yanıtlamayı severler, diye düşündü; ne tuhaf bir zevk.
Sayfa 82
"Bu dünyada tesadüfen bulunuyoruz. Baba, anne, çocuklar, herkes bir raslantı sonucu burada. İnsan yalnız doğar, yalnız ölür..."
Sayfa 68Kitabı okudu