Çocuk yüreği unutur ama bağışlamaz.
İnsanları çok sevmeyi sevmiyorum. Sevince de ölmelerinden korkuyorum.
Okur Takip Önerileri
Daha çok anlat” dedim.
“Hoşuna gidiyor mu?”
“Çok."
Elimden gelse seninle sekiz yüz elli iki bin kilometre hiç durmadan konuşurdum.
“Bu kadar yola nasıl benzin yetiştiririz?”
“Gider gibi yaparız.”
Sevgisiz bir hayatın hiçbir anlamı yok.
Onu düşünmekten kendimi alamıyorum, şimdi acının ne olduğunu gerçekten biliyordum. Acı çekmek bayılana kadar dayak yemek değildi. Ayaktaki cam kesiğine eczanede dikiş attırmak değildi. Asıl acı, kalbi baştan aşağı sancılara boğan, insana sırrını kimselere anlatmadan ölmeyi arzulatan bir şeydi. Kolları, başı hep dermansız bırakan, yastıkta öbür yana dönme isteğini bile söndüren bir şey.
- Biliyor musun, insanları öldürüyorum, Portuga.
+ Bunu nasıl yapıyorsun, Zeze?
- Onları unutarak...
Sıla tekrar paylaştı.
İnsan sadece yalnız olabildiği sürece, bütünüyle kendisi olur: Demek ki, yalnızlığı sevmeyen özgürlüğü de sevmez; çünkü insan ancak yalnız olduğunda özgürdür.
Arthur Schopenhauer
Güzel günler göreceğiz çocuklar, güneşli günler göreceğiz. Motorları maviliklere süreceğiz çocuklar, ışıklı maviliklere süreceğiz...
Nazım Hikmet Ran
Sıla tekrar paylaştı.
“sırrını her gün bir parça veren
fakat hiç bir zaman
büsbütün teslim olmayacak olan...”
Nazım Hikmet Ran
Hiç kuşku yok ki, her ülkenin proletaryası her şeyden önce kendi burjuvasiyle hesaplaşmak zorundadır.
Karl Marx
#asgariücret
Ne kadar çok anladıysam, o kadar derinlere battım, sıkıştım kaldım.
Fyodor Dostoyevski
Aşk muhakkak ki bir hastalık... Aşık olduğumuzu ilk zamanlarda kendimizden bile saklamak istememiz zaten bunun bir hastalık olduğunu gösteriyor... Biz mütemadiyen: Değilim, değilim!.. diyoruz. Ve onu ancak, kolumuzu kımıldatamayacak kadar bize hakim olduğu zaman kabul ediyoruz.
