Rasûlullah -sallallahu aleyhi ve sellem- gam ve sıkıntı basınca şöyle derdi:
“Kullara karşı Allah bana yeter, mahlûklara karşı Hâlik bana yeter, rızk yiyenlere karşı rızık veren bana yeter. Bana O yeter ki O bana kâfî gelir. Bana Allah yeter, O ne güzel bir vekildir. Bana Allah yeter, O’ndan başka ilâh yoktur. O’na tevekkül ettim. O yüce Arşın sâhibidir.”
(Suyûtî, elgCâmiu’sSağîr, no: 6580)