Kitabı çok kıymet verdiğim bir hocamın tavsiyesiyle alıp okudum. Kitapta büyük çoğunlukla Risale-i Nur'dan faydalanılmış ancak yazar bunun yanında birçok farklı kaynaktan da beslenmiş. İçerisinde insanın aklına kadere dair gelen neredeyse bütün sorular cevaplanmış. Kader ve kaza kavramları, İslam'ın ulaşmadığı insanlara karşı adaletin nasıl olacağı, mezheplerin bu meselelere bakış açısı, ehl-i sünnetin itidali, tevekkül, ecelin belli olup olmaması, kişilerin sorumlulukları gibi meseleler şahane bir dil ile açıklanmış. Kitapta sorular cevaplanmakla birlikte, kaderi büsbütün anlamak değil ve fakat Allah'a imanda olduğu gibi en temelde sırrına vakıf olmasan da terazinin çektiği siklet kadarıyla anlayıp, kalanında inanmanın söz konusu olduğu da anlatılmış. Kadere dair kitapta en beğendiğim alıntıyı incelememe ekliyor ve kaderle ilgili soruları olanlara ısrarla tavsiye ediyorum.
Birisi Erzurum'dan, diğeri İstanbul'dan iki kişinin Ankara'da buluştuklarını farzediniz. Bunlardan birisi Mutezile görüşüne uygun olarak, ''Buraya gelmeseydik görüşemezdik'', diğeri ise Cebriye görüşü istikametinde, ''Kaderde görüşmemiz yazılmıştır. Buraya gelmeseydik de görüşürdük'' dese, her iki ifade de hatalı ve batıldır. Ortada bir buluşma vardır ve bu hadise daha meydana gelmeden, Cenab-ı Hakk'ın malumudur. O halde kader, söz konusu iki kişinin o mekan ve zamanda buluşmalarıdır. Onların Ankara'ya gitmemeleri farz edildiğinde, bir başka yerde buluşup buluşamayacakları hususunda hiçbir şey söylenemez...
ℳüTℰᏉᎯℤıᎾᏦUℛℋᎯℕıℳ 'cığımın gözleri, elleri, hisleri değdi. Ondan da bana nasip oldu elhamdülillah. Yaşanmışlık var idi (çizili
