Tevhid ;
Her hangi bir grubun veya örgütün inancı değildir..
Bütün peygamberlerin ortak daveti , müslümanın Allah'a has inancıdır.
Varaka b. Nevfel bu daveti ilk duyduğu anda "Seni yurdundan çıkaracakları gün keşke seninle birlikte olsaydım.", "Senin getirdiğini kim getirmişse mutlaka ona düşmanlık gösterilmiştir." cümlelerini sarfederek bu davetin zorluklarla ve musibetlerle karşılaşacağını Rasûl'e nasihat etmedi mi?
Bugün de durum farklı mı kardeşim?
Yıllık kâr marjı 1 Milyar TL'nin üzerinde olan 40 yıllık şirket, şahsımın ofiste yaptığı İslami tebliğ ve davet çalışmasını sorun olarak görüp, yönetim kurulu toplantısında bu konuyu konuşuyor. Lavaboya su masrafını azaltmak amacıyla büyükçe "İsraf Haramdır" yazacak kadar müslüman, özünde münafık koca bir şirket. Futbol, yalan, gıybet, küfür ve ne kadar bilumum faydasız ve ahlaksız muhabbet varsa bunlara sorun yok. Fıska, fücura, küfre ve hayasız ne kadar iş varsa o işe davet edenlerin hiçbirine sorun yok. Ama sadece onların da inandıkları Allah'ın kitabından ayet okuyan ve Rasûlünün (s.a.v) sünnetine davet eden birisi ise sorun teşkil edip, toplantı konusu oluyor. Nerde ve ne zaman bir yerde Tevhid daveti var olmasın ki, şeytan ve havarileri de orada bulunmamış olsun. Her zaman ve her mekanda önceliği Tevhid olanları Allah'ın izniyle hiçbir şey Tevhidi anlatmaktan, iyiliği emretmekten ve kötülüğü nehyetmekten alıkoymayacaktır.
“Allah bize yeter, O ne güzel vekildir.” (3/Âl-i İmran, 173)
Bakara Suresi
ÂYETLERİN ÖNCEKİLERLE MÜNÂSEBETİ
Yüce Allah önceki âyetlerde peygamberlerin birbirlerine olan üstünlüğünü anlattı ve onlardan sonra gelen insanların ihtilafa düştüklerini, din sebebiyle çekişip savaştıklarını açıkladı. Bu âyetlerde ise, peygamberler arasındaki üstünlük farklarının onlara tabi olanlar arasında mücadele, düşmanlık ve çekişmeyi gerektirmediğini vurgulamaktadır. Çünkü peygamberler, her ne kadar fazilet bakımından birbirlerinden farklı iseler de, hepsi aynı daveti yani tevhid davetini yapmışlardır. Onların risaleti bir, dinleri birdir. Sonra dinde zorlama yoktur. Çünkü hakkın ziyası doğmuş, nuru parlamıştır.
...
ÂYETLERİN NÜZÛL SEBEBİ
Ensâr'dan bir adamın iki oğlu vardı. Bunlar Resûlullah (s.a.v.) peygamber olarak gönderilmeden önce Hıristiyan olmuşlardı. Daha sonra, zeytinyağı ticareti yapan bir grupla Medine'ye geldiler. Babaları yakalarına yapışarak: "Müslüman olmadıkça sizi bırakmam" dedi. Bunun üzerine: "Dinde zorlama yoktur. Hak ile bâtıl birbirinden ayrılmıştır" mealindeki âyet nazil oldu.l
Sayfa 299Kitabı okuyor
