"Insanlar sadece Allahın kullarıdır ve "La ilahe illallah" sancağı dalgalanmadıkça başkasına kul olmaktan kurtulamayacaklardır."
Sayfa 15 - Ravza yayınları
De ki: “Ey Ehl-i kitap! Bizimle sizin aramızda birleşeceğimiz, müşterek ve âdil şu sözde karar kılalım: “Allah'tan başkasına ibadet etmeyelim. O'na hiçbir şeyi şerik koşmayalım, kimimiz kimimizi Allah'tan başka rab edinmesin. ” Eğer bu dâveti reddederlerse: “Bizim, Allah'ın emirlerine itaat eden müminler olduğumuza şahid olun! ” deyin.
3/64
Bu
Üzülme Allah bizimle beraberdir.
Siz ona (Resûl’e) yardım etmezseniz muhakkak Allah ona yardım etmiştir. Hani kâfirler iki kişiden biri olarak onu (Mekke’den) çıkarmışlardı ve ikisi mağaradayken arkadaşına (Ebu Bekir’e:) “Üzülme! Allah bizimle beraberdir.” diyordu. Allah onun üzerine (güven veren ve kalbini yatıştıran) sekinetini indirmiş, görmediğiniz ordularla onu desteklemiş ve kâfirlerin sözünü (şirke davetlerini) en alçak kılmıştı. Allah’ın sözü (tevhid daveti) ise en yüce olandır. Allah (izzet sahibi, her şeyi mağlup eden) Azîz, (hüküm ve hikmet sahibi olan) Hakîm’dir.
(9/Tevbe, 40)
İbrahim Suresi
24) (Habîbim!) Görmedin mi ki Allâh (tevhîd kelimesi, İslâm daveti ve Kur’ân gibi) pek hoş (olan güzel ve makbul) bir kelimeye nasıl (güzel ve yerinde) bir örnek açıkladı? (İşte o kelimeler,) çok hoş bir ağaç (olan hurma) gibi(dir) ki, onun kökü (toprakta) sabit, üst tarafı ise gök (cihetin)de (yükselmekte)dir.
25) Rabbinin izniyle (o ağaç, meyve vermesi için tayin edilen) her zaman yemişini vermektedir (ki, diğer meyvelerden farklı olarak, gece-gündüz, yaz-kış, ilk çıktığı anda da, kurusu da, yaşı da, hamı da, olgunu da yenmektedir. İşte iman kelimesi de, müminin kalbinde iyice kök salmakta ve müminlerin amellerini, kabul mahalli olan semâya doğru yükseltmektedir. Hurma ağacı her sene meyve verdiği gibi, imanlı bir kimse de dâima sâlih ameller üretmektedir). Böylece Allâh insanlara (görünmeyen manaları, görünen suretlerle tasvir ederek, üstün anlayış kazandırmakta olan) misaller açıklamaktadır. Tâ ki onlar iyice düşünsünler (de imana gelsinler)!
26) (Allâh-u Te`âlâ’nın râzı olmadığı sözler, özellikle sahibini kâfir edecek laflar ve yalanlar gibi) pek kötü bir kelimenin misali ise; (kökleri derin olmadığı için) toprağın üstünden (bir kerede) tümüyle cüssesi koparılmış olan ve kendisi için (toprakta) hiçbir süreklilik bulunmayan çok kötü bir ağaç gibidir. (İşte böylece; kâfirin kendinde de, itikadında da hiçbir hayır bulunmadığı gibi, kendisinden ne hoş bir söz, ne de salih bir amel asla yükselmez! Zaten onun inancının hiçbir temeli ve esası bulunmamaktadır.)
[ 
Kuran-ı Mecid Ve Tefsirli Meal-i Alisi ]
TEVHİD ?
Arapça “vahhade” fiilinden türeyen tevhid; sözlükte, ‘birlemek, tek kılmak’ anlamına gelir. Terim olarak ise; Allah’u Teâlâ’yı (zâtında, rububiyetinde, ulûhiyetinde, isim, sıfat ve fiillerinde tek kabul ederek) ibadetle birlemeyi ifade eder.
Ayrıca tevhid, içerisine şu manaları da ihtiva eder:
Tevhid; Allah’u Teâlâ’nın isim ve sıfatları
İslam dini söylemden ziyade pratiğe önem veren bir dindir.Kur’an-ı Kerim baştan sona incelenecek olursa görülecektir ki:Allah subhanehu ve teâlâ imanı zikrettiği ayetlerde,müminlere seslendiği ayetlerde imanla beraber ameli de zikretmiştir.İtikad esaslarında vahyi esas alan ehli sünnet,amelin imandan olduğunu vurgulamıştır.Kur’an,iman ettiğini iddia edip,amelden yüz çevirenleri münafıklar olarak vasfetmiş ve imanlarını yalanlamıştır.
Kur’an-ı Kerim’de iman lafzı her zaman fiil kalıbıyla kullanılmıştır.Fiil:İş,oluş,eylem bildiren kelimelerdir.Söylemde kabul edilen Kelime-i Tevhid pratik olarak eyleme dönüşürse sahibine fayda verecektir.Yoksa Kur’an nassıyla yalanlanmış olacaktır.
“(Bazı insanlar)’Allah’a Rasûlü’ne iman ettik ve itaat ettik’ derler.Sonra onlardan bir grup (bu sözlerinden) ardından yüz çevirir.Bunlar müminler değildir.” 24/Nur,47
Biz Allah'ı zikredince, Allah da bizi şanına uygun bir tarzda zikretmekte; rahmet ve yardımda bulunmaktadır. Kulluğumuzu kabul buyurmakta, tevbe ve istiğfarlarımızı işitmekte ve dualarımıza icâbet etmektedir. Hadis-i
kudside söyle buyrulur:
"Kulum beni zikrettiğinde ben onunla beraberim.O beni kendi içinde zikrederse ben de onu zâtımda
Sayfa 213 - Erkam Yayınları, 1. Cilt, Bakara Sûresi tefsiri
