Rehes

Arzular, sadece arzuların kendisinden haberdardır. Aklın sesiyle ilgilenmezler...
Reklam
320 syf.
·
Not rated
Savaşlar verdin, gönüller aldın, şiir oldun, bazen roman bazen bir şarkı oldun hep anlattın, hep yetişmeye çalıştın, olduramadın... Deliliğin ve acının üstünde incecik bir çizgide durup düşmeden yürümeye, ayakta kalmaya çalışırken tutunacak tek bir dal aramakla geçen ömrün resmi oldun. Çok şey oldun da bir mutlu olamadın... Hepimiz yaptığımız her şeyi biraz sevilmek, bir parça sevgi için yapmıyor muyuz sanki ? Bu hayatın sıradanlığına , haksızlıklarına haykırırken tüm gücümüzle, bir yandan da sadece sığınmak istemiyormuyuz o guvenli limanlara... Ne demişler ; arkanda bir şeyler bırakmadan bir yerlere varamazmışsın... Yeter ki bıraktıkların vardığın yerde bulacaklarına değsin... (Kitap güzel de ben biraz diziden tamamladım sanırım )
Poyraz Karayel
Poyraz KarayelEthem Özışık · Doğan Kitap · 2017659 okunma
Duyguların resmiyeti, teslimiyetin gururunda gölge Saygın serseri bir nefes çekti sonbaharın en kara bulutundan, Kalktı ayağa, dimdik baktı izanı kara ermişlere, her ne kadar sevdiyse de yokluğundaki intizamı, Saygındı o, serseriydi, yığındı o, sevilmezdi...

Reader Follow Recommendations

See All
Gizemli yerleri o zaman kapalı değildi; bu yüzden suçluluk ya da Utanma duygusu da yoktu— Doğa işlerinin dürüstçe olmayan Utanma Duygusu, Şerefsizliğe gidecek Onur ya da Günah korkusu da yoktu, İnsanoğlunu gösterişlerle nasıl kirlettin, aslında temizlik gibi görünen Ama sadece gösterişler insanın mutlu yaşamım ondan aldı, basitlik ve Lekesiz masumiyet diye bir şey hiç kalmadı. Onlar çıplaktı ama Tanrıdan ya da Meleklerden utanmadılar, çünkü Akıllarında kötülük yoktu; böylece aşkın kucaklaşmasından beri Görülmüş en güzel çift el ele yürüyüp gittiler
Ayşegül : Aç mısın, bir şeyler hazırlayayım. Poyraz : bazen bir soru ne kadar çok şeyi cevaplıyor... Ayşegül : Nasıl ? Poyraz : Aç mısın diye sordun ya... Bu sorunun değerini anlatamam sana... Ayşegül : Ne var ki? Gayet normal bir soru? Poyraz : Normal değil işte... Seni seviyorum demenin bir başka yolu...
Sayfa 224
Reklam
24. Bölüm
Bir kalbi bir kere kırarsın anlarım. Hadi iki kere kır.. Seninki cinayete tam teşebbüstü.
Ey zavallı insan oğlu! Mutluluk diye bir şey yok, kendimden biliyorum öyle bir şey yok.
Ev güzel hoş da... Metrekare başına bıraktığım düşünce sayısından volta atacak yer kalmadı. Gitarın tellerini 3 kez değiştirdim, daha okumadığım kitaplarla bakışıyoruz, balkondaki saksılarda yaşam bitmiş, kediler aynı, kendi OHAL lerini ilan ettiler... Biraz yazmak, bol düşünmek, biraz söylemek, biraz da susmak arasında yeni kainatlar içindeyim, orada çok bişey değişmedi... Dünya uyanırken bazı gerçeklere, içeriden başka uyanışalara vesile, başka oluşlara gebe ve en önemlisi insan olmanın yeni kazanacağı anlamları çaresizce seyrederek geçen bir yol kenarı pansiyonu hayat şu an herkese... Dikkat edin, mesafe lazım bu ara, hayat her şakayı kaldırmaz ve alacak dersi olana, bütün dünya okuldur.
77 öğeden 16 ile 30 arasındakiler gösteriliyor.