Hayat hastalıklı bir şeydi, daha doğrusu hastalıklı bir hale gelmişti; dayanılmaz bir şeydi. “Ölü adam hiçbir zaman dirilmez!” Bu dize derin bir minnet duygusuyla kıpırdattı içini. Hayat acı veren bir bezginliğe dönüşünce, ebedi uykusuyla ölüm teselliye hazırdı.