Bu gözyaşları çocukluğunun son ağlamasıydı, en vahşi son ağlaması... Gözyaşlarının şehvetine kendisini son defa bırakıyordu, tıpkı bir kadının ağlaması gibi. Kelimelere dökülemeyen öfke ânında güvenini, sevgisini, inancını, saygısını, kısacası tüm çocukluğunu gözyaşlarıyla birlikte akıtmıştı.