Akış
Ara
Keşfet
Ne Okusam?
Giriş Yap
Kaydol
Alışveriş
Keşfet
Kitaplar
Yazarlar
Okurlar
Kitap Türleri
Dergiler
Çevirmenler
İncelemeler
Alıntılar
İletiler
1000Kitap Android UygulamasıÜCRETSİZ – Google Play'den indirin
1000Kitap iOS UygulamasıÜCRETSİZ – App Store'dan alın
ŞartlarGizlilikTopluluk KurallarıHakkımızdaReklam VerinİletişimKütüphanecilerDizinlerÇerez Politikası
©2024 · 1000Kitap Web Uygulaması · 2.38.12
Ayfi
Ayfi
@thelunarbaby
İngilizce Öğretmeni
27 okur puanı
Haziran 2021 tarihinde katıldı
Şu anda okuduğu kitap
Okuma Hedefleri
Şeker Portakalı tadında ama daha kısa, daha yalın, daha sade bir kitap. Cezaevinde annesiyle kalan küçük bir çocuğun yazdığı mektuplar. Ben çok beğendim kitabı, öyle saf, öyle temiz, öyle masum bir çocuk ki Barış.. Bazen gülümsetti bazen gözlerimi doldurdu..
Kitabın arkasındaki tanıtım bölümündeki şu sözle bitirmek istiyorum: “12 Eylül karanlığının hapishanedeki bir çocuğun gözünden anlatıldığı roman”
Jack London, bütün kitaplarını severek okuduğum canım yazar… En basit ve kısa şekilde söyleyecek olursam, London bu kitapta astral seyahat ve reenkarnasyon karışımı bir durumu anlatmış. İdam cezasına çarptırılmış bir mahkum, tecrit cezasını çekerken bedenini ardında bırakıp bambaşka bedenlerde yeniden hayat bulacağı zihin oyunlarıyla zamanını geçirmektedir. İç içe geçmiş birbirinden farklı hayatları adeta birer öyküdür. (En beğendiğim ise ıssız bir adada 8 yılını geçirdiğini anlattığı öyküydü)
Jack London bunları yazarken elbette amacı aynı zamanda Amerika’ nın çürümüş ve kokuşmuş hapishane sistemini yansıtmaktır diyor kitabın arkasındaki yazı. Kesinlikle bunu açıkça gözler önüne de seriyor.
Not: Kitapta sevmediğim, daha doğrusu bu kıt hayal gücümde bir türlü canlandıramadığım şey hücredeyken diğer 2 mahkumla aralarında duvarları yumruklamak suretiyle oluşturdukları bir çeşit şifreli konuşmayla sohbet etmeleri. Hala aklım almıyor :)
Aslında bir çocuk kitabıymış, ama kalın olduğu için belki de “yetişkin çocuk” kitabıdır diye düşündüm. Edebi bir kitap değil, sadece farklı bir şey okumak için evde bulmuşken okunacak bir kitap açıkçası. Arıların yok olmasının sonucu olarak dünyanın yok olacağı endişeyle bir şeyler yapmaya çalışan bir annenin çocuklarını ihmal ettiğini ve çocukların daha olgun davranıp orta yolu bir şekilde bulmaya çalışmasını konu alıyor. Başta da belirttiğim gibi çok edebi bir eser olmadığı ve günümüz günlük konuşma diliyle yazıldığı için akıcı ilerliyor, bir günde bile çok rahat bitirilebilir.
Okur Takip Önerileri
Yazım hatalarıyla dolu bir baskı
Sırf yarım bırakmamak adına bitirdim, zaten 15 günde zar zor okuyabildim. Ama sanıyorum ki bunun nedeni okuduğum yayın evinin baskısından kaynaklı. Yabancı sözcükler ve cümleler çok fazlaydı ve her birkaç kelime ya da cümlede bir parantez içinde Türkçesi verilmişti. Bunun yanısıra yazm hataları da çok fazlaydı ve akıcı bir şekilde okumayı çok zorlaştırıyordu. (Ayrı yazılması gerekirken birleşik yazılan veya tam tersi olan de,da'lar / ki'ler. Kelimeden ayrı yazılan son heceler, mesela hazır lan gidiyo ruz vs)
Yukarda bahsettiğim teknik sorunlar olmasa sevebilirdim belki ancak bu baskı beni soğuttu gerçekten
"Bizi asıl aldatan şey kendi gururumuzdur çoğu zaman."
Öncelikle aynı kitabın "Aşk ve Gurur" isimli çevirisi de mevcut, ancak bence başlık olarak "Gurur ve Önyargı" çok daha etkili. Çünkü kitapta zaten 2 gencin birbirlerine olan önyargılarından dolayı yaşadıkları konu edilmiş.
Kitabın başlarında çok fazla karakter olduğundan dolayı epey zorlandım ve sıkıldım ancak devam ettikçe karakterler oturdu ve daha anlamlı bir hal aldı. Yine de şunu söylemeden geçemeyeceğim çevirisini çok doğal bulmadım. İngilizcesine mi bağlı kalınmış bilmiyorum (İngilizcesini de okuyup öyle yorumlamak lazım).
Başlardaki o yoğun karakter isimlerini geçtikten sonra kitabın dili gayet akıcı geliyor ve güzel ilerliyor.
Mr. Darcy ve Elizabeth'in birbirlerinden hiç hoşlanmamalarıyla başlayan hikaye, birbirleri hakkında birtakım bilgiler duyup önyargılarıyla hareket etmeleriyle devam ediyor. Daha sonra çözümlemeler geliyor ve yapılan yanlışlar düzeltilmeye çalışılıyor ancak bazı şeyler için geç mi kalınmıştır yoksa hayat bazen bizlere ikinci bir şans verir mi? Kitabı okumayanlar spoiler yemesin diye incelememi bu soruyla bitirmeyi daha doğru buldum, herkese keyifli okumalar dilerim
