Bu insanların gözünde “filozof” lafı, Yunanların din dışı ilimleriyle ve daha genel anlamda da din ya da edebiyat alanına girmeyen her şeyle fazla yakından ilgilenen herkesi ifade ediyordu.
Dış dünyaya durmaksızın gülümseyen yüzümü gösterirken iç dünyam ölüydü. İşte bu, bin derdi tek bir saç teliyle taşımak gibi, yağa ter karıştırmak gibi bir çabaydı.