Öylesine
ve son olarak "Hayatı cetvelle ölçercesine yaşayanlar, muhtemelen onlar en ufak aksilikte ilk bocalayanlar olacaklardır. Hayat hiçbir zaman bize tam anlamıyla öngörülmüş olanı sunmaz. Onun hüneri ne yaşanacağına dair bizlerde bıraktığı merakta ve tahminlerimizin ötesindeki gizinde sakladır."
Hayatta yalnız kalmaktan delicesine korkuyor yine de yalnız kalmak pahasına diğerlerinin yalnızca nefretine talip oluyordu. Bencil olmak zorunda hissediyordu kendini. Çünkü kimse önemli değildi onun nezdinde. Onun için çevresindekiler satranç tahtasında galibiyet uğruna kareden kareye savrulan taşlardan farksız değildi. Hepsinin görevleri ve sınırlarını ince ince hesaplamıştı. Lakin işler istediği gibi gitmedi. Eşinin seferiye hayatına olan hoşnutsuzluğu adamı çıldırtmış, evliliklerini giderek katlanılmaz bir hale çevirmişti. İlk hatalı hamle eşinden gelmiş, bir sabah uyandığında komodinin üstüne bırakılmış boşanma celbiyle ayıkmıştı. Ayrılığı halinde bürokrasideki yerinin sarsılacağı barizdi. Düşündükçe hiddetleniyor, yerinde duramıyordu. Odanın içinde adeta kıvranıyor, lanet okuyordu olur olmadık herkese. Annesinin yokluğundan şikayetçi minik kız odaya izinsizce girdiğinde, sanki intikamı karşısında belirmişti kadının. Küçük kıza hiddetle bağırıp odadan gönderecekken durdurdu kendini. (devam edecek)
Ekho ve Narkissos
Sen narsist serseri, bense yörüngene sıkışmış eko. Başlarda tembih ederdin duymak istediklerini, biraz zaman geçti kulağıma fısıldar oldun, sonraları alışkanlık edindim kendime; sesini yankılayıp gölgeni takip etmeyi. Sen en öldürücü hastalıktan daha sinsi işledin bedenime. Tahtadan bir kuklaydım iplerim elindeydi ve zamanla en tehlikeli haline büründün. Ruhumu kemirmenin türlü yollarına başvurdun zalimce. Artık tamamiyle sana bağlı, sana bağımlıydım. Senden kendime dönmek istediğimdeyse ben yoktum ortada. Senin kaleminden, senin ürünün haline evrilmiş yaşayan bir ölüydüm.
Okur Takip Önerileri
Narsist Biriyle Yaşamak
Bedenimde ruhumu aşan küstahlığın kıpırtılarını sezdigimde korkunun zerresinden eser kalmadığının bilincindeydim. Dudağımın sınırlarına dayanan kelimeleri dışa püskürtmekten çekinmiyordum. Yutkunduğum kirli sözler dudağımdan birer birer dökülüyordu.
Sözlerinin tesiri üzerimden kalkmış, kelepçelerimden kurtulmuştum. Dün bir tutsaktım, bugünse özgürüm.
Artık ben:
İnce bir ruha, hassas duygulara sahip değilim.
Güçlü bir zihnim, taş kesilmiş bir kalbim var.
Senden geriye en son ruhumdan kopardığın parçaların ıstırabı kalmıştı.
Istırabımı da alkolün içinde boğdum bu gece.
136 syf.
·
Puan vermedi
