“This is why we are strong. We draw our strength from centuries and centuries of unforgotten injustices. Our task—our very reason for being—is to make those deaths mean something. After us, there will be no Speer. Only a memory.”
Türkçe / English Review
Kitabın diğer incelemelerini incelerken çoğu okurun eserden "Çocuk kitabı" diye bahsettiğini gördüm ve 
Çizgili Pijamalı Çocuk ile benzer bir karışıklılığa girdiğini fark ettim. Maalesef günümüzde eserlerin baş kahramanları çocuk olunca hemen çocuk kitabı etiketi yapıştırılıyor içeriği göz önünde bulundurulmadan. Çizgili Pijamalı Çocuk 'da olduğu gibi travmatik
Barnabas İncili’nin akibeti nereye varacak?
Barnabas İncili’nin akibeti nereye varacak?
1983 Kışında, Şırnak'ın Uludere kazasına bağlı "Kela Memo" mevkiinde av köpekleriyle avlanmaya çıkan Timurhan Ağa ve adamları bir ara köpeklerini kaybederler. Köpeklerinin yeraltı gibi bir yerden seslerini işitirler. Mağara gibi bir yerden girdiklerinde aşağıya doğru yol olduğunu
Quora
Postmodernism is an intellectual dead end; it’s central premise seems to be derived from a saying of Nietzsche’s, “There are no facts; only interpretations”, which is thought to mean that each one of us views “reality” through our individual perspective. This is true to a degree, but as with so many aphorisms, there are limits to its validity;
Westworld
Humanity is a thin layer of bacteria on a ball of mud hurtling through the void. I think if there was a god, he would’ve given up on us long ago. He gave us a paradise, and we used everything up. We dug up every ounce of energy and burned it. We consume and excrete, use and destroy. Then we sit here on a neat little pile of ashes, having squeezed anything of value out of this planet, and we ask ourselves, “Why are we here?”
Man in Black
Rush
Twenty-five drivers start every season in Formula 1, and each year two of us die.
What kind of person does a job like this?
Not normal men, for sure. Rebels, lunatics, dreamers. People who are desperate to make a mark and are prepared to die trying.
My name is Niki Lauda.
(Rush,2013)
Çok güzel bir açılış monoloğu ya çoğu şeyi özetliyor.
“I’m sorry.” The stinging in my eyes was welling over now. He couldn’t do this. Not like this. “I’m so sorry, Leon, please, please don’t —”
“Don’t say you’re sorry.” His voice was just a whisper as he backed away, putting distance between us as if he was afraid I’d cling to him again. “No human is ready for forever, and forever is all I have. But you gave me a part of your life, when mortal lives are so short.” He laughed softly. “I suppose saving your soul could be as good as owning it, so you’d better fucking survive.” He glanced back at the trees, as a freezing wind ruffled his hair and another cry shattered the night. As the awful sound faded away, he said, “You should know that I love you, for whatever that’s worth. Stay alive. Don’t waste that mortal life.”
That was where he left me, standing there in the door with tears streaming down my face and his name in my hand.
Rae-Leon.Kitabı okudu
Wait is this fucking play about us?!?!
"Ne yapıyorlar?"
"Din propagandası. Yaratan' dan bahsediyorlar."
...
"Bir kere kutsal metinlerinde okumuştum. Bilginleri, Ulu Mimar' ın kutsal ve seçilmiş çocukları olarak karşılaştıkları her kâfire dinlerini anlatmaları gerektiğini söylüyor.
...
"Yüzyıllardır savaştığınız savaşlara, birbirine giren ülkene bak. Sana evrimleşmiş görünüyorlar mı?"
"Sizin savaşlarınız neden medeni sayılıyor? Milyonlar öldü degil mi?"
"Onlar Kaos'a karşı savaşırken öldü. Bizim savaşımız içsel değil. Din uğruna.
