“…kahkahalar nasıl gözyaşlarından daha üzücü şeyler anlatabilirse, bu acılı adamın kıpırtısızlığı da gözyaşlarından daha derin bir anlam taşıyordu.”
Ama; Bu, Analitik felsefenin konusu değil sanki..
Niçin hoyratlar zarif olanı gasp eder, niçin yanlış erkekler doğru kadını, yanlış kadınlar doğru erkeği seçer? Binlerce yıllık analitik felsefe bunu açıklayamamıştır.
Sayfa 106
Bu umursamazlık çoğu zaman insanı kötü, hain yapar, ama kötüleştirmediği zaman da yüceliğinin temeli olur çıkar. İşte böyle, Oak’un düşüşü gerçekte bir yükseliş, yitirdikleri de bir kazanç olmuştu.
İyi bir tasarıyı uygulamak için fırsat gözlemektense, insanın karşısına çıkan herhangi bir fırsatı yakalayarak bu fırsata uygun bir gidiş tutturması daha tehlikesiz bir yoldur.
Derelerin suları ortada saç örgüsü gibi örülüyor, yanlara doğru kat kat kırışıyordu.
Şu duruma gelebilmek için on sekiz yaşıyla yirmi sekiz yaşı arasında öyle canını dişine takarak, sabırla çalışmıştı ki, artık içi tükenmiş gibiydi.