"sadece şuydu... bütün o hikâyelerden birden öylesine bıkmıştım ki; bir anda tümüyle tıkandım, artık hiçbir şey düşünmek istemiyordum. ne kadar güzel hikâyeler düşünsem de, içlerinde ne kadar çok insanla düşünsem de, ben hep yalnız kalıyordum. insanlar selam veriyor ve yürüyüp gidiyorlardı. sonra içimi öyle bir özlem kapladı ki, dört gündür öyle büyük bir özlem duydum ki. artık oyuna devam edemiyordum. artık olmuyordu."