"Artık insanlarla çok konuşmuyorum. Çok düşünmekten, insanlara bazı şeyleri anlatmaya çaba göstermekten sıkıldım. Bir çok alışkanlıktan vazgeçiyorum. Kaçırdığım bir vapuru beklemiyorum artık. Martılara da simit atmıyorum, simit varken seviyorlar çünkü sadece beni. Cemal Süreyya gibi çayıda açık içmiyorum artık, bardağın diğer tarafından gördüğüm tüm güzellikler meğerse bir tiyatrodan ibaretmiş. Şekersiz ful dem içiyorum ki, hayatın gerçeklerinin acı olduğunu unutmayayım diye. Her tiyatronun sonunda perde kapanırken anlarsın hikayenin başladığı gibi güzel bitmeyeceğini."
Seboizm