"Benim en iyi Arkadaşım sensin, Shmuel," dedi "Hayat boyu en iyi arkadaşım."
Shmuel bir şey söylemek için ağzını açtı, ama Bruno bunu asla duyamadı. Cünkü o anda odayı dolduran yürürüscülerden derin bir soluk duyulurken önlerindeki kapı aniden kapandı. Dışıridan gelen metalik bir ses odada cinladi.
Bruno bir kaşını kaldırdi, tüm bunlarin anlamini cikaramiyordu. Yağmuru dışarıda tutup insanların hastalanmalarini engellemek için oldugunu düsünüyordu.
Ve sonra oda kapkara oldu ve yasanan karmasaya rağmen Bruno hala Shmuel'in elini simsiki tutuyordu ve dünyadaki hiçbir şey Bruno'yu onun elini bırakmaya razi edemezdi…