Bir defasında O zamanlar daha lise 1'e gidiyoruz, arka sırada oturan kız..
(ismi neydi yaaa... hah! Aylis)
Dedi: "Emre yarın okula gelmeyelim, okula diye çıkalım Kadıköy'e sinemaya gidelim'
Tabii o zamanlar erkek olarak kendimize olan güvenimiz sıfır, utancımızdan aynaya bile bakmıyoruz.
Yeni-yeni blue çağlarına
Merhaba sevgili kitap dostlarım nasılsınız? Bugün sizlere sevgili yazarımız 
Nilar Gök kaleminden AZGIN VAR öykü sevenlere güzel bir eser tavsiyesi ile geldim. Okurken çok keyif aldım kah üzüldüm, kah sevindim. Anadolu' da her bir yöreye gideceğimiz bu eseri kesinlikle tavsiye ederim.
İçinden birini değil bu öykülerin hepsini gerçekten çok
Gerizekalı insanlarla yaşamı paylaşmak zor ölümü paylaşmak daha zor
İnsanların rahat ve huzurlu hissettiği evin sonralarda "cenaze evi" diye anılması sinir bozucu ve berbat!
"Cenaze evi burası mı?"
"Cenaze sahipleri burada mı?" vs.
Onlar açısından baktığında normal ama benim açımdan hiç normal değildi. Kanayan yarayı parmaklıyorlar gibi geliyordu.
Ben de hepsinin boğazını
Tekrar öne eğilerek kalçasını tezgâha koydum. İnce saten çama- şırını sırılsıklam olana kadar öpüp yaladım. Chloe kafasını geri atıp inlemeye başladı. Sessiz odada adımı fısıldıyordu.
"Daha sesli söyle. Seni duymak istiyorum."
"Çıkar şunu. Yala beni."
Chloe'nin sesindeki istek, tüm vücuduma bir titreme gönderiyordu.
Sayfa 59
