Herhalde her şeyi unuttuğumdan, şimdi hiçbir şeyi unutmuyorum artık.
Asırlarca yerin altında saklanmak, nefes almadan yaşamak ve bir yaratığa dönüşmek istiyordum. Binlerce kolu, binlerce gözü, pençeleri, zehir saçan dili olan, ama çok iyi yürekli, hayırsever bir yaratık. Kurulan onca sofra boşa çalarsa, yakılan mangallar sönerse, nağmeler uçarsa, gülüşler unutulursa gelip her şeyi bir anda toparlasın, yerli yerine yerleştirsin, olan biteni hatırlatsın diye. Kırılmıştım, çok kırılmıştım. Ben kırık biriydim, bana ve file bir fırsat verilmeliydi. Bu bir rüyaydı. Yine de fırsat verilmeliydi
Artık benim gözlerim derinlerde batık bir gemi adı, kahverengi yosunların arasından, hülyalı hülyalı bakıyorum dünyaya. Ve körüm biraz, her daim milat tanıklığı beklediğimi unutamadığımdan, kara kara. Kafamda rutubetli, ağır düşünceler, taşkın sular aranıyorum dibini üfleyecek. Zaten neyim var ki kaybedecek, doğru öfkelere yanlış kelimelerden, küflü akşamlarda biriktirilmiş tiyatro biletlerinden başka, başka. Başı dönmüş, başa dönmüş, delirmiş bir kaçağım ben artık. Nasıl bir kaçağım ben artık? Yasa içi, lakin dünyadışı bir kaçağım ben artık. Tik tik tik..
Ne yaptığımı sordu, binlerce kuş aynı anda cıvıldadı sanki.
Sayfa 131Kitabı okudu
"Ben severim yine de. Koşullar..." "Yok abicim. Koşullar koşullar. Yemişim koşulunu. Baktın ki kaldın sap gibi ortada, durmayacaksın. En yakan neresi, süreceksin atını oraya. İhtilalci dediğin istilacı olacak biraz, deli olacak. Gerekirse yenil, ama ne olur? Raconun baki kalır. Bak Yakışıklı'ya..."
Şerê Elo
Digot: “ bira tu zanî, min şûr nîne di kalan.
şikestîbû di cejinê, berî vê bi du salan,
Lê naxwazim bê gotin, Elo maye destvala,
Wî ne şûr û ne mertal, di nav koma hevala,
Bi kêr nayê dizanim, bi vî gordî nabe şer,
Lê divê tu bawer bî, pê dixapin gelek ker,
Min navê pê biçim şer, tol û dozan hilînim,
Lê naxwazim tucaran, ji dawetan bimînim,
Goşt û birincê bixwum, têkevim nav şadiyan
Eger em baş binêrin, îro di qada welat,
Gelek Elo tên dîtin, bûne nandozê xebat,
şûrê wanê piştbiderz, bi yek derban şikiyan
Ji qada şer derketin, li ber dijmin reviyan,
Bi navê gel daxivin, di quncikan sergiran,
Xwe nadin cihê bitirs wek qeşmerê pehlewan
Di çav wan de ku xebat, tenê bikin dirredirr,
Gava hinek têkoşer, di rêya gel biwestin,
Ji bo daxwazên Kurdan li pêş neyar rawestin
Xwedî gordên şikestî, bi bêbavî û derew,
Zû dirêjî wan dikin, pê de dikin rewerew,
Rojê li ber derîkî, dê biçêrin bixwun nan,
