"Ben kendi hesabıma yıllar önce karamsar olduğumu ve fakat ümidimi kaybetmediğimi belirtmiştim. Garip olan şu ki karamsarlığım arttıkça ümidim de artıyor. Bunun kime ne faydası olduğunu bilmiyorum. Geçen yıllar bilgiden korkmamayı bana öğretti. Ömrüm Türk hâkimiyetinin gıpta edilecek bir ülke yaratma fırsatlarını nasıl heba ettiğine şahit olmakla geçti. Yılgınlığa kapılmadım. Tahsil hayatımızın günden güne sulandırılması beni “Bu ülke asla kendine gelemez” fikrine sürüklemedi. Çünkü bilgiden korkmuyor ve hangi türden olursa olsun bilgi yolunun bazı, birkaç akademisyenin, giderek siyasî aktörün sultasına terk edilmediğine inanıyorum. İhtiyacımız kendi hegemonyamızı tesis edebilecek bir ortama kavuşmaktır."
İsmet Özel