Bugün pazar
Bugün beni ilk defa güneşe çıkardılar.
Ve ben ömrümde ilk defa gökyüzünün
bu kadar benden uzak
bu kadar mavi
bu kadar geniş olduğuna şaşarak
kımıldamadan durdum.
Sonra saygıyla toprağa oturdum,
dayadım sırtımı duvara.
Bu anda ne düşmek dalgalara,
bu anda ne kavga, ne hürriyet, ne karım.
Toprak, güneş ve ben...
Bahtiyarım...
"Demir olsam çürürdüm,toprak oldum dayandım."
Sayfa 328Kitabı okudu
toprak her an kendine çekmekte beni
yoldan gelip yetişirler gömülmeme
ah, belki aşıklarım gece yarısı
çiçek bırakırlar kederli kabrime
Tırnağımı tıpanın altına geçirerek şişeyi açtım. Uzun bir yağmurdan sonra ortaya çıkan toprak kokusu gibi bir aromaya sahipti; bu fırtınanın bittiği anlamına geldiği için bana her zaman umudu anımsatan bir kokuydu.
Sayfa 6 - Larissa
Toprak dikenden, çalıdan temizlenince, tohumu ekmeye başlamalıdır. To- hum, Hak Teâlânın zikri ve fikridir. Kalp, Hak Teälä'dan başka her şeyden boşalınca bir zăviyede oturup kalbi ve diliyle devamlı "Allah Allah" demell- dir. Dili sustuğu zaman kalbi zikirle meşgul olacak mertebeye gelinceye ka- dar bunu yapmahdır. Ondan sonra öyle bir mertebeye gelir ki, kalbi de susar, kelimelerin mânâsının zikri kalbine gâlip olur. Kelimelerin mânâsının zikrin den şu kast edilir ki, onda harf, söz yoktur. Arapça, Farsça değildir. Zira kalbin zikri de konuşma nevîndendir. Allah zikrinin sözleri, zikrin mânâsının kabuk ve derisidir, kendisi değildir. O hålde Allah zikrinin mânâsı kalbe yerleşmeli, kalbi ona yöneltmekte zorluk olmayacak şekilde kalbe gâlip olmalıdır. Belki kalp, zor ve uğraşmakla da sevgilisinden ayrılamayan aşık gibi olmalıdır.
Bu topraklarda baş olmaya kalkarsınız, ancak toprak olursunuz.
Sayfa 51Kitabı okuyor
Tavanında gökyüzünün yer aldığı bu küçük bahçe Tanrı’nın en zarif, en yüce yapıtlarını hayranlıkla seyretmesi için yeterince büyük değil miydi? Gerçekten de, her şey oradaydı ve bundan başka ne istenebilirdi? Gezinmek için küçük bir bahçe ve düşlere dalmak için sonsuzluk. Ayaklarının altında ekip biçebileceği bir toprak, başının üzerinde inceleyebileceği ve üzerinde düşünebileceği sonsuzluk; yerde birkaç çiçek ve gökte tüm yıldızlar.
Sayfa 66 - İş bankası yayınları - 1. CiltKitabı okuyor
Kaygılar tasalar sarmasın içini;
Olumsuz düşlere kaptırma kendini; Ayrılma yârin ve çimenin koynundan
Kara toprak koynuna almadan seni.
Olanların olacağı belliydi çoktan;
İyiyi kötüyü yazmış kaderi yazan;
Ta baştan gereği düşünülmüş her şeyin
Neden boşuna uğraşır, dertlenir insan?
Sayfa 186 - Türkiye İş BankasıKitabı okudu
Hayırlı bir eser bırakmadan toprak altına girenler, dünyaya gelmeden ölmüş gibidirler.
İnsan hayata o kadar bağlıdır ki vücudumuz toprak olduktan sonra gölgemizi bir soluk fotoğraf halinde yaşatmaktan bile gizli bir lezzet umarız.
Sayfa 14Kitabı okudu
