Akış
Ara
Keşfet
Ne Okusam?
Giriş Yap
Kaydol
Alışveriş
Keşfet
Kitaplar
Yazarlar
Okurlar
Kitap Türleri
Dergiler
Çevirmenler
İncelemeler
Alıntılar
İletiler
1000Kitap Android UygulamasıÜCRETSİZ – Google Play'den indirin
1000Kitap iOS UygulamasıÜCRETSİZ – App Store'dan alın
ŞartlarGizlilikTopluluk KurallarıHakkımızdaReklam VerinİletişimKütüphanecilerDizinlerÇerez Politikası
©2024 · 1000Kitap Web Uygulaması · 2.38.13
208 syf.
10/10 puan verdi
Bir gönül adamı, bir dava adamı, bir ülkü adamı.
Dönemindeki olayları özellikle 27 Mayıs 1960 harekatını tarafsız bir biçimde yüksek tarih bilinci ile eleştiren bir adam.
Bir asker olmasından ziyade Devlet ve yüksek tarih bilinci ile anlattığı olaylar beni derinden etkiledi.
Keşke daha fazla kapsamlı bir hatırat yazsaydı da okusaydım diye
Hanımın Çiftliği üçlemesinin son kitabı Kaçak, ikinci kitabın bittiği yerden başlaması ile devam niteliği taşıyor. Lakin çiftlik ve Güllü ile ilgili yeni bir bilgi vermiyor. Yazar, kahramanlarımızın akibetini okuyucunun hayal gücüne bırakıyor.
Üçüncü kitap tam da ismine uygun bir firariyi anlatıyor. Çocukluğumda Hülya Koçyiğit’in oynadığı bir filmini hayal meyal hatırlıyorum. Kadının sadece cinsel bir eğlence unsuru olarak görüldüğü, 13-14 yaşındaki kızların evlendirildiği, cinsiyet eşitsizliğinin hüküm sürdüğü 1951-1952’lerin Çukurovasında, yeni parti yönetimi ve onun banka kredileri ile zengin ettiği, sonradan görme, beton evlerinde buzdolabı, çamaşır makinesi olan yeni zengin sınıf ortaya çıkmıştır. Köyler evrilerek kasabalara dönüşürken köyden kente göçün önü de açılıyor. Marshall yardımları ile yurda resmen yağan Amerikan tarım makineleri yeni tarım devriminin habercisi olarak kitapta boy gösteriyor. Genç Cumhuriyetin hedefleyip gerçekleştiremediği toprak reformu, problemlerin kaynağı olarak dikkatli okurlara göz kırpıyor.
Muzaffer Beyi öldüren ve Çiftliğin yanmasına vesile olan Habip, olaylardan sonra bölgeden yaralı bir şekilde kaçıyor. 7 yıldır kocası yanında olmayan Hacer ve 6 yaşındaki oğlu Hüseyin ile yolları kesişiyor. Türk toplumunda eşi uzakta bir kadın olarak yaşamanın zorlukları heleki o yıllarda kitabın ana temasını oluşturuyor.
Bol bol diyalog var. Sürükleyicilik açısından 2. kitapla yarışır nitelikte. Bir solukta okudum. Bir çok filme ve kitaba esin kaynağı olduğunu fark ettim. Sonunun daha belirgin olmasını isterdim. Ben sevdim. Okumayı düşünenlere tavsiye ederim :))
Kitapta usta yazarimiz Yaşar Kemal Çukurova ve çevresini ustalikla betimliyor. Dikenli düzünde yaşayan İnce Memed annesiyle Abdi Ağa'nın çesitli zulümlerine uğrar. Kitap cumhuriyetin ilk yıllarında da toprak reformu sirasinda yapilanlarida eleştirir.Ağalık sistemini elestirerek yine o donemin Ankara hukumetinede sert bir eleştirdir.Kitabın yaklaşık 40 dile çevrilmis olmasi onu evrensel bir kitap yapar. Kitap ayni zamanda 1950 de iktidarin niye degiatiginede bir cevaptır. Yaşar Kemal'e gore bir halk kahramanı olarak tasarlanan İnce memed ezilenlerin kahramani ağaların dusmanidir. Gerek üslup bakımından gerek icerik olarak turk edebiyatının en iyi romanıdır.
Dikkat Spoiler olabilir! (Azcık) :)
• “Mutlu aileler birbirlerine benzerler, her mutsuz aileninse kendine özgü bir mutsuzluğu vardır.” Romanın bu muhteşem giriş cümlesi aslında kitabın özetini veriyor. Levin ve Kiti’nin mutlu evliliğinden söz ederken Anna ve Alexis’in mutsuz evliliğini dahil etmiştir. Kendinden yirmi yaş büyük yüksek derece bir devlet memuruyla genç yaşta evlenen
Kadro Dergisi 1932-1935 yılları arasında çıkan bir dergiydi. Bu dergideki fikir hareketine Kadroculuk Hareketi denmektedir. Dergide Yakup Kadri Karaosmanoğlu, Şevket Süreyya Aydemir ve Vedat Nedim Tör gibi önemli isimler bulunurdu. Dergi devletçiliği ve sol ideolojiyi savunmaktadır. Dergideki tüm yazarların tümü Yakup Kadri hariç eski
Eyvahh balı tuza kattık..
Dünyanın tadına varmak , insanca yaşamak varken bulandırmanın kime ne faydası var ? En çok alıntı yaptığım kitap oldu sanırım , her cümlesi o kadar değerli ki .. Yaşar Kemal, romanlarının yanı sıra çok cesur bir gazeteci . 60yıl önce gazete yazılarından dolayı hakkında bir çok kez dava açılmış , ama doğrularından vazgeçmemiş.İnsan hakları , sosyalizm , demokrasi, kültür, toprak reformu, köy enstitüleri ,emekçiler , savaş , zulüm .. Türkiye’nin en önemli konularına vurgu yapmış . Yazmış yazmış.. Geriye baktığımızda hiç bir sorun çözülememiş hatta katlanarak çoğalmış. Amerikanın Vietnamda ki insanlık dışı muamelesinden bahsetmiş, şimdi Filistinde olanları izliyoruz.. Hala bir çok gazeteci ,yazar cezaevinde .. Siyaset , politika o yıllarda yazılanlarla , şuan günümüzde uyuşuyor .. Yani özetle balı tuza katıp yemekten ne zaman vazgeçersek ,dünya o zaman iyi bir yer olabilir.. belki..
