Aile içindeki dolaşıklıkların nerelere kadar uzanabileceğini görüp anladığımızda, reddedilmiş ya da istismara uğramış çocukların nasıl faillere dönüştüklerini, böylece yeni kurbanlar ürettiklerini, onların da yeni faillere dönüşeceklerini ve bu döngünün böyle devam edeceğini daha iyi anlayabiliriz.
Kişilerarası iyi ilişkiler şifa verir, kötü olanlar bizi hasta eder.
İnsanlar olarak duygusal sağlığımızın ana kaynağı başka insanlarla
temasımızdır ki aynı zamanda duygusal ve ruhsal acı çekmenin
kaynağı da onlardır.
Sevgi kendini tam olarak ancak bir “düzen” içinde, düzenli bir bağlanma ilişkisi sisteminde gösterebilir.
...çocukların gelmesiyle çözülmemiş duygusal çatışmalar yoğun bir şekilde yüzeye çıkar. Çocuk sahibi olmak bu nedenle insanın kişisel ve duygusal gelişimi için büyük bir fırsat olabilirken çözülmemiş problemlerin koşulları altında duygusal bir çökme riskini de taşır.
Hayvanlar için, insanlar, ikame ebeveyn ya da sürü lideri işlevi görür. Birçok insan için de, hayvanlar, ebeveyn, çocuk, kardeş ya arkadaşın yerini tutar.