"Dünyanın sonu geldiğinde bir anda, yükseldi herkes havaya"
Solo'yu hiç yalnız bırakmayan Fısıltı, ona yolda da eşlik etmiş. Yolda olmak; yürümek, koşmak, terlemek, dans etmek demekmiş ve düşündüklerinden çok daha eğlenceliymiş.
Sayfa 11 - 1. Baskı: Kasım 2021 - İthaki Çocuk
Fısıltı, kırmızı boyalı evinde canı sıkılan yalnız bir çocukmuş. Bir gün pılı pırtının içinde debelenirken bir ses duymuş. Ses kulağına öyle tanıdık gelmiş ki bunun bir şarkı olduğundan habersiz, ona kapıldıkça kapılmış.
Sesin nereden geldiğini bulmak için eşyaları karıştırmaya başlamış. Çekmecelerin, dolapların içine bakmış. Çarşaflara dolanmış. Halıların, kilimlerin altına, perdelerin arkasına yuvarlanmış.
Hava karardığında el fenerini yakmış ve hiç durmadan kazmış. Açtığı tünel onu önce dar bir koridora. sonra geniş bir odaya çıkarmış. Sese yaklaştıkça daha çok eşyayı merdivenden itmiş, sürüklemiş, kapı dışarı etmiş. Eşyalar azalınca kalın bir kitap dikkatini çekmiş. Durup okumuş ve baktıkça eski bir resmin içinde kaybolmuş.
Sayfa 8 - 1. Baskı: Kasım 2021 - İthaki Çocuk
Doğuştan kocamandı kulakları.
Yalnız konuşulanları değil,
korkuyla atan tüm kalpleri duydu.
Ve titreyen iç sesleri.
Duymamak için uğraştıysa da
kulaklarına engel olamadı.
Sonunda onları kesmek zorunda kaldı"
Sayfa 16 - Doğan Kitap YayınlarıKitabı okudu
O da uzandı açık bulduğu bir mezara.
Sayfa 28 - Doğan Kitap YayınlarıKitabı okudu
Bir daha konuşmayacağına yemin etti.
Tıp demek için
bir iki üç diye saymak bile gereksizdi.
Sayfa 73 - Doğan Kitap YayınlarıKitabı okudu
Sonunda kaçmayı başardı
ama ona kadar sayamadan yakalandı.
Bir daha kaçmasın diye cezalandırılması lazımdı.
Patronu içine her girdiğinde büyüdü on santim daha.
Önce adam kaldı ayakları altında, sonra ev, sonra tüm dünya.
Evrende yalnızdı sonunda.
Sırtını dönüp uyudu rahatça
Sayfa 27 - Doğan Kitap YayınlarıKitabı okudu
"Yanımdan geçerken başımı diğer tarafa çeviriyorum. Ona bakmamaya, orada yokmuş gibi yapmaya çalışıyorum."
Sayfa 58 - ithaki
İnsan kendisinin anahtarıdır ve kendi kilitlediği kapıları yine kendisi açacaktır." Her şey seninle başlamadı belki fakat neyin seninle devam etmesi gerektiğine karar vermek senin elinde. Çünkü bazen insan fark etmez, kendi eliyle kendine verdiği zararı veya kendinden mahrum ettiği iyiliği. Tabii ki çevrende olup bitenleri her zaman yönetemezsin veya durduramazsın. Yağmur, çamur, dolu yağdığında onu yok edemez ya da engelleyemezsin ama kendi şemsiyeni açabilirsin. Şimdi şöyle bir soru gelebilir aklına: "Ya şemsiyem yoksa?" Emin ol, Allah herkese o şemsiyeyi yapabilmesi için uygun bir kumaş vermistir. O kumaş; insanin aklı, algısı ve yorumlama gücüdür. Bu kumaş herkeste farklı olabilir fakat bunlann hepsi geliştirilebilir, değiştirilebilir ya da revize edilebilir dinamiklerdir. Yağmur yağarken, ister bu kumaşı şemsiye yapar, korunur ve yürümeye devam edersin; istersen yağmura ve çamura söylenir, kızar ve mutsuz olursun. Seçim senin.
" Bazen insan fark etmez kendi eliyle kendine verdiği zararı veya kendinden mahrum ettiği iyiliği. Tabii ki çevrende olup bitenleri her zaman yönetemezsin veya durduramazsın.
Yağmur, çamur, dolu yağdığında onu yok edemez ya da engelleyemezsin. Ama kendi şemsiyeni açabilirsin.
Şimdi şöyle bir soru gelebilir aklına: "Ya şemsiyem yoksa?"
Emin ol Allah herkese o şemsiyeyi yapabilmesi için uygun bir kumaş vermiştir. O kumaş ;insanın aklı, algısı ve yorumlama gücüdür. "