tubigo
@tubigo
33 reader point
Joined on March 2015
-Jerome_David_Salinger608.jpg){kind=small}
Hangi yaşta olursak olalım kendimize sormalıyız: Neyi yaşamamız gerek, biz neyi yaşıyoruz? Önemli olan bu.
Sayfa 39Kitabı okuyor
Bir anı nasıl doğar? Hatırlıyorum'da kışkırtılan anılar, su yüzüne çıkartacağım unutulmuş şeyler, geçmişin isteyerek hatırlanışı, yani unutuşun tersi vardı.
Sayfa 44Kitabı okudu
Bize acı çektiren geçicilik değildir. Bize acı çektiren öyle olmadıkları halde bir şeylerin kalıcı olmasını istememizdir.
Sayfa 144Kitabı okudu
Reader Follow Recommendations
Geçmiş üzerine her düşüncelere dalışımız, kendimize keskin bir bıçak saplamak gibidir. Acı çekeriz ve acımız etrafımızdakilere saçılır.
Sayfa 47Kitabı okudu
Birçok türün işgaline maruz kalıyoruz- görüntüler, sesler, kokular, dokunuşlar, fikirler - ve bunların birçoğu içimizdeki tutkuyu, şiddeti, korkuyu ve umutsuzluğu besliyor. Buda, duyu kapılarımızın her birine bizi koruması için bir nöbetçi yani farkındalığı koymamızı tavsiye ediyor.
Sayfa 44Kitabı okudu
Bir şey meydana geldiği zaman onun varlığını kabul etmeli ve doğasına derinlemesine bakmalıyız. Derinlemesine baktığımız zaman onu meydana getiren ve beslemeye devam eden besin çeşitlerini keşfedeceğiz.
Sayfa 41Kitabı okudu
Özlemek, göremediğini 'düşünmek' değil, görmektir.
Özlemek, işte, görmek 'istediği' ni görmeden edememek ;ama görememektir.
Sayfa 39
Kişinin yaşamı, uzaklıklar ile yakınlıklar arasında yürür:kişi, ne yaparsa yapsın, hep, ya, birşeylere-birilerine - yaklaşıyor, ya da birşeylerden-birilerinden - uzaklaşıyordur-hiçbirzaman, biryerde-birileri ile birlikte-, duruyor değil:hep yürüyor...
Sayfa 8
İçinde yaşadığım anın kaygısı vız geliyor, uzun da sürmüyor. Zamanın enginliğine açım ben ; ve koşulsuz olarak ben olmak istiyorum.
Sayfa 44Kitabı okuyor
Asla gerçekleşemiyoruz.
Karşı karşıya duran iki uçurumuz biz.
Sayfa 40Kitabı okuyor
Öyleyse kim kurtaracak beni var olmaktan?
Hayatımı toprağa veriyorum.
Sayfa 15Kitabı okuyor
Aslında kaybedecek hiçbir şey yok. Biz, "O şeyi kaybettim," demeyi bırakıp onun yerine, " O şey geldiği yere döndü," dediğimizde, içsel huzur başlar.
Sayfa 20Kitabı okudu
Olaylar ve insanlar, bizim onların olmasını arzu ettiğimiz gibi ya da göründükleri gibi değildirler. Onlar oldukları gibidirler.
Sayfa 12Kitabı okudu
Bizi gerçekten korkutan ve umutsuzluğa düşüren şey, dışımızdaki olayların kendileri değil, fakat bizim onlar hakkındaki düşüncelerimizdir. Bizi rahatsız eden, "şeyler" değil, onların anlamını yorumlama biçimimizdir.
Sayfa 11Kitabı okudu
Gözlerinizi açın. Her şeyi gerçekte oldukları gibi görün. Böylece kendinizi sahte bağlılıkların acısından kurtarabilir ve kaçınabilir yıkımlardan koruyabilirsiniz.
Sayfa 10Kitabı okudu