Tuğba Ceylan
@tubisidan
muallime
46 reader point
Joined on August 2019
Şu anda okuduğu kitap
İnsanları izle, kendini izle- göreceksin ki insanlar son derece trajik bir varoluşun içinde yaşıyorlar. Tüm geçmişleri boşa gitmiş ve bugünün de gitmekte olduğunu biliyorlar.
İnsan durmadan kendine bir benlik uydurmakla meşguldür, ama bu uydurulan, icat edilen benlik asla gerçek benlik olamaz.
Reader Follow Recommendations
Ben ilk “Yalansız kul mu var? Girdiğin yol mu dar? İçin neden üşür, çıktığın dağ mı kar?” diye soruyla başlardım lafa.
Sayfa 253Kitabı okudu
Ürktüm, küçüldüm ve teslim oldum. Teslimiyeti öğrendim ben. Ve beni uçuracak da olsa, rüzgârsız hayatın hayat olmadığını.
Sayfa 243Kitabı okudu
“bendeki neyi gördüm de çekilmez buldum, bende olan ne onda var da, bana dayanılmaz geliyor?”
Sayfa 24Kitabı okudu
Oktay rıfat‘ın dediği gibi: güzel şeyler düşünmeme rağmen/ ağlamak geliyor içimden.
Sayfa 19Kitabı okudu
gözyaşı bilmez neden aktığını. ama göz bilir neye ağladığını.
Sayfa 78Kitabı okudu
içine sığamadığımız hayallerimiz vardır.
Sayfa 141Kitabı okudu
kalp, dünyanın en sessiz kırılan oyuncağıydı. kırık da olsa atıyordu yine de...
Sayfa 139Kitabı okudu
hayat, bazen öldürmüyordu da süründürüyordu insanı. Belki de kendisine daha çok tutunmamız için yapıyordu bunu.
Sayfa 138Kitabı okudu
Bu yüzden o konuşulmaması daha iyi olan konuşulmasın diye hep başka şeyler konuşulur, incir çekirdeğini doldurmayan... Konuşulacaklar bittiğinde de bir sessizlik olur ya hani. İşte o konuşulmayanın aynı anda iki kişi tarafından düşünülen anıdır. İki kişi de neyi düşündüğünü çok iyi bilir. Aralarında geçen ve o konuşulması yasak anı düşünür iki insan da.
Sayfa 68Kitabı okudu