"Erkek, kendi keyfî ihtiraslarının tatmini için benden sonra tufan dercesine tohumunu gelişigüzel saçmasının esiri oldu. Ana Tanrıçaları yıkıp Tanrı'yı tek ve erkek yaptığımızdan bu yana, tam iki bin yıldır, bir yandan günah çıkarıp bir yandan da namus kılığında dolaştırdığımız şehvetimiz adına, tarih öncesi taptığımız Tanrıçaları ayaklarımız altına alıyoruz. Tanrıçalarımıza yaptığımız her kötülük şeytanın zaferi."
Mohaç Savaşı'nda esir düşen bir Macar genci Türklerin fetih hayalleri ile ilgili yepyeni bir kelimeyi Avrupa'ya taşıdı: Kızılelma
Sayfa 84Kitabı okudu
Pek çok savaşı büyük bir şiddet gösterisine dönüştüğü için bir ülkeye kendisi gelmeden ünü ulaşıyordu.
Sayfa 68 - Emir TimurKitabı okudu
Bilge Tonyukuk, İlteriş Kağan'ın bağımsızlık hareketini başlattığı yılları anlatırken tıpkı Ergenekon Destanı'ndaki kuşatılmışlığı tarif eder gibi "Düşman ocak gibiydi, biz ateş gibiydik." der.
Sayfa 31Kitabı okudu
Kuzey'in kurtlarına dair korkular da Attila ile beraber söndü. Bundan yüz yıl sonra Türkler Asya'da yeniden dirildiler. Onlara Göktürkler denildi.
Sayfa 28Kitabı okudu
408'de Hun tahtında olan Uldız, Romalı elçilere isterse "Güneşin doğduğu yerden battığı yere kadar her yeri zapt edebileceğini" söylemişti.
Sayfa 26Kitabı okudu
Hun atlıları o kadar hızlı hareket ediyorlardı ki Papaz Efraim sınırlarında ilk defa gördüğü bu atlı akıncıları "Yecüc-Mecüc'ün süvarileri. Bunlar atlarının üzerinde fırtına gibi uçarlar onlara kimse karşı koyamaz." diye tanımlamıştı.
Sayfa 24Kitabı okudu
Bir Hun süvarisi at üzerinde korkunç bir savaşçıya dönüşüyordu.
Sayfa 25Kitabı okudu
Türklerin zihin dünyasında dünyanın sonu diye bir yer yoktu.
Sayfa 13Kitabı okudu
Şeyh İsmail’in çocukluğunda yaşadığı 4,5 yıllık zindan hayatı, arkasından Erdebil’de takibi ve öldürülme ihtimali, sonra 6 yıl süren kaçış ve gizlenme, onun erken yaşlarda olgunlaşmasını sağlamıştı. Elbette bütün bunlar onun kalbinde Akkoyunlu hanedanına karşı kuvvetli bir nefret ve intikam duygusu uyandırmıştı.
Sayfa 47Kitabı okuyor
