Çocuk ve Aile
Ve serinin 2. kitabı. Yeşil kafalar yine birlik ve beraberliğin nasıl güzel sonuçlar verdiğini bize gösteriyor... Tabii bu demek değil ki her şey güllük gülistanlık :):) Kitabı okurken yanınıza sözlük alın ya da tdk nın sitesini açın derim... Yoksa siz börkenek ne demek biliyor musunuz? Ben bilmiyorum da :):) Yavrunuzdan önce siz okuyun ki bol bol sohbet edebilin... Haydi şimdi tohum topu yapmaya :)
Yeşil kafalar serisi tek kelimeyle şahaneydi diyebilirim.
Okurken çok eğlendim, düşündüm, haz aldım..
Bu dört kafadar benim hayatımda güzel bir yer edinmiş oldu. Üç kitabı ortalama bir haftada elimden düşürmeyerek tabiri caizse bir solukta bitiriverdim ki zaten çok akıcı ve insanı içine çeken bir seri :)
Hem kendi çocuğumun kütüphanesine güzel bir kazanç oldu hem de okuldaki çocuklarıma hiç düşünmeden tavsiye edebileceğim nitelikte bir seri oldu.
Dostluğu, paylaşmayı en çok da doğa sevgisini hiç zorlamadan kazandıracağına çok eminim.
Sonuç olarak iyi ki böyle güzel kitaplar var!
Çocuk ve Aile
Ve şimdilik serinin son kitabı diyebiliriz. Yine kahramanlarımız güzel işler peşindeler. Bir çocuk kitabından neler öğrenebiliriz derseniz cevabı içinde. Okurken hayal ettiğim ise okullarımız da teori ve pratik üzerine neler yapabiliriz oldu. -Müfredat bize ne öğreteceğimizi söyler nasıl öğreteceğimizi değil.- ilkesini benimsesek mesela, güzel işler yapabiliriz bence. Bunun için -Eğitimde Oyun Teknikleri- kursunu tüm öğretmenlere tavsiye ederim. Kaleminize yüreğinize sağlık Tuğba hanım... ( Lütfen kitabı çocuğunuzla, öğrenci grubunuzla beraber okuyup etkinlik yapınız. Meyve çekirdeklerinin atmayarak başlayabilirsiniz.)
1- PIŞPIŞ MERAKLIBAKIŞ
Sevgili Tuğba Coşkuner’in okuduğum ilk kitabı olur kendileri :) Önce bir okur olarak okudum. Sonra öğretmen olarak bir kez daha okudum. Daha sonra aaaa ben anneyim dedim bir kez daha okudum. Kedileri seviyorum , kaktüslü tişörtüm de var dedim dördüncü kez okudum. Meraklıbakış’ın gözlüklerini görünce 25 yıl önceki halimi hatırladım bir daha okudum. Okudum da okudum. Bütün bu okumaların ardından ‘helal olsun be’ dedim. Kullandığı dil o kadar keyifliydi ki kitabın son sayfasına gelince ‘hayır hayır bitemez ‘ deyip bu sefer resimleri inceledim.
Okur kimliğimle kitabı incelerken ‘sahildeki kum taneleri kadar çok soru sorardı ‘ diyerek
< çok> kelimesinin anlamını zirvelere taşımasına ba-yıl-dım. Sonra Öğretmen Sıla devreye girdi , gelişim düzeyine nasıl da uydurmuş koca isyanını dedim :) Anne Sıla harekete geçti sonra ; ‘gel bakalım Vuslat şekerim ‘ dedim . Kıkır kıkır güldük, eğlendik . Daha sonra Hıçkırık ve Bihter geldi aklıma . Kendilerini bu kadar seven birini buldukları için çok şanslı olduklarını düşündüm . Oracıkta benim de bir kedim olsun diye dua ettim hemen . En son okuduğumda kendi Fışfışımla Vışvışımı düşündüm . Ben de çocuk olmuştum ve benim de dağlar kadar sorularım vardı . Bütün somutlaştırmalar ve bütün benzetmeler kalbimi fethetti. Teşekkür ederim :) emeğine sağlık :) Yolumuzun hep kesişmesi dileğiyle
Bütün matematik öğretmenlerinin okuması gereken çok keyifli bir kitap. Dersleri günlük hayatla ilişkilendirmede ve dikkat çekmede çok faydalı olacaktır.
Meraklı mı meraklı,tatlı mı tatlı bir kızın hikayesi PIŞPIŞ MERAKLIBAKIŞ.
Fakat ailesi bu durumdan dertli.Çünkü o kadar çok soru soruyor ki bizim ufaklık,ayaklarına çorap yerine şapka giyecek,çorbayı kumandayla içmeye kalkacak kadar karışıyor kafaları
Bizim meraklı da ebeveynlerine ders vermek için bir plan yapıyor ve uygulamaya koyuyor
Biz büyükler miniklerimizin sorularından zaman zaman sıkılabiliyor ve bunalabiliyoruz.Fakat onlara veremediğimiz her cevap akıllarındaki soruları yanlış kişilerden,yanlış yerlerden,yanlış şekilde öğrenmelerine sebep oluyor.Bu nedenle bilgiye ulaşımın bu kadar kolay olduğu bir çağda,en çok biz anneler ve babalar öğrenmeliyiz.Okumalıyız.Çocuklarımızın sorularından kaçmak yerine onlarla araştırmalı ve öğrenmeliyiz.İçlerindeki ateşi,kafalarına üşüşen ateş böceklerini söndürmemek için.