Hayat artık daha az karışık gibi geliyordu. Fakat nereye dönsem, ne yapsam, her zaman yalnız ve huzursuzdum zincirlenmiş bir halde yaşamaya benziyordu bu.
Sayfa 80Kitabı okudu
Reader Follow Recommendations
Hayal kırıklığı ile biten çabalar ve küçük, dar düşünceler dışında hiçbir şeyim yoktu.
Sayfa 73Kitabı okudu
Yaşadığım dünyanın desteği gitmiş gibiydi. Hayat acı vermeye başlamıştı. Her şey gördüğümden ve hissettiğimden daha farklıydı. Artık nadiren mutlu olabiliyordum.
Sayfa 45Kitabı okudu
Öyle zamanlar vardır ki, insan hayat ırmağının akış yönünü değiştiremez.
Sayfa 76
" Her zaman, ne istediğini bilmek zorunda olduğunu anımsa"
Sayfa 74
"insana değer katan insanla beraber olun"
Sayfa 42
Çocuğunuzu, sadece kendisi olduğu, çocuğunuz olduğu için sevin. Bizdeki büyük yanılgılardan biri, insanlarımızın kendi başaramadıkları şeyleri çocuklarından beklemesidir. Bunu yapmayın, çocuklarınıza kendi yükünüzü yüklemeyin.
Sayfa 47
Sevgiyle büyüyen her insan iyi bir insan olur.
Sayfa 48
Sorumlululuk alamayan insanlar boş olur.
Sayfa 50
Ancak artık sabahın aydınlığını göremiyordum, dünyayla aramda kapkaralık bir peçe vardı.
Sayfa 103Kitabı okudu
Karanlıkların içinden geliyordu bu karanlık; acımasız bir kalem, vaktinden önce çökmüş yanaklara içeriden kırışıklıklar ve yarıklar kazımıştı.
Sayfa 53Kitabı okudu
Zaten kendisi başlı başına bir güzellik olan gençliğin kutsallaştırmaya ihtiyacı yoktur; içindeki canlı güçler onu trajik olana sürükler ve hüznün, henüz deneyimsiz olan kanını emmesine seve seve izin verir; gençliğin, tehlikelere her zaman açık olmasının ve ruhun tüm acılarına dostça elini uzatmasının nedeni de budur.
Ve gerçek bir acıyla kahrolan birinin yüzünü burada ilk kez görüyordum.
Sayfa 52Kitabı okudu