İnsanlar tuhaftır! Fena bir şey yapmakta olduklarını hissedecek olurlarsa mutlaka en önce vicdanlarını susturacak bir sebep bulurlar.
Sayfa 91 - Türkiye İş Bankası Kültür YayınlarıKitabı okuyor
Ne tuhaftır şu insanlar
Kimi zincirler içinde hür
Kimi esir olmaktan bahtiyar
Kimi de benim gibi bin bir şey düşünür
Ne tuhaftır şu insanlar
Kimini yel alır su götürür
Kiminin çilesi sürer mezara kadar
Kimi de gününü gün etmeyi düşünür
Sayfa 5
İnsanlar tuhaftır! Kötü bir şey yapmakta olduklarını hissedecek olurlarsa mutlaka en önce vicdanlarını susturacak bir sebep bulurlar. Kötü işler yapanlara sorunuz, hepsinde kendi kendilerine yaratılıp özenle pekiştirilmiş sebeplere rastlarsınız. Hiç olmazsa sanki birçok sırların bulunduğunu farz ettirerek güler, size, 'Anlatamam ki, bilseniz beni hoş görürsünüz,' demek ister. Onun için öyle sebepler vardır ki henüz kendisi bile çözümleyip bir sonuca bağlayamamıştır ya da birtakım sebepler bulunduğuna inanmıştır ama incelenmek gerekse hiçbir şey yoktur.
Hayat madalyonunun iki yüzü
..insanları küçümseyen dindarlar onda dünyaya düşkünlüğün sonucunu, yaman tipler hayatın en sulu filetosunu görmüşlerdir;
vasatlar bu çelişkinin içinde kendilerini bildik bir muhitte gezermişçesine rahat hissederler;
temkinli düşünenlerse, dünya insani kavramlara uymak için yaratılmamıştır, demekle yetinirler.
Velhasıl bu durum dünyanın veya insan tasavvurlarının kusuru diye görülmüş, hem çocuksu bir tatlılık hem de hüzünle veya inatçı bir lakaytlıkla sineye çekilmiştir,
bunun hükmünü vermek son tahlilde, akla düşen şerefli bir görevden çok mizaç meselesidir.
Gelgelelim, dünyanın insanların taleplerine uymak için yaratılmadığı ne kadar kesinse insanların kavramlarının dünyaya uymak için yaratıldığı da o kadar kesindir,
çünkü kavramların görevi budur; ne var ki bunu neden asla doğruluk ve güzellik sahasında meydana getirmedikleri sorusunun ucu, tuhaftır, açık kalır.
Plansız yollar da bunu resimli bir kitap gibi sunup meydanı, sayfaları çevirmenin yarattığı ve tek tük değişiklikler gösteren o heyecanın eşlik ettiği konuşmalara bırakırlar.
.
Sayfa 76 - Aylak adam Yayınları
“Evet sayın kardeşlerim,” diye gene başladı filler sultanı, gırtlağını temizleyerek. “İnsanlar tuhaftırlar, tuhaf kılıklı karıncadan da beter. Çünkü o insanların yasaları berbattır. Biri yer, bini bakar, kıyamet de ondan kopar, derler, bir türlü o bekledikleri kıyamet kopmaz. Bini çalışır aç kalır, on bini, yüz bini çalışır aç kalır, birisi, yalnız birisi döke saça yer, tıksırıncaya kadar yer yer doymaz. Her çağda bir şey uydururlar, şimdi bütün işleri güçleri beşe alıp ona satmaktır bir şeyi. Toprağı alıp toprağı satıyorlar, ağacı suyu, insanı, ellerine ne geçerse, analarını, babalarını, çocuklarını, karılarını, gözleri şu evrende neyi görürse alıp satıyorlar. Taşı alıp taşı, yıldızı, altını, elması, çiçeği, yüreklerini, gözlerini alıp satıyorlar... İnsanlar kendilerini bir alıp satma deliliğine kaptırmışlar ki, delilik derim sana... Evrende ne bulurlarsa alıp satıyorlar. İnanın bana yaratık kardeşlerim, bu insanlar bizim tuhaf kılıklı karıncadan da daha tuhaf. Bu alıp satma deliliği onların başına bir iş açacak ama, bu kesin ya, bunun zararı biz yaratıklara da dokunmasa... Bu her şeyi alıp satmaları, bu delilikleri şimdiye kadar yaşadıkları deliliklerin en korkuncu. Alırım beşe de satarım ona, bir iş açacak insanların, dünyamızın başına. Allah bizi, dünyamızı insanların şerrinden esirgesin.”
"İnsanlar tuhaftır! Kötü bir şey yapmakta olduklarını hissedecek olurlarsa mutlaka en önce vicdanlarını susturacak bir sebep bulurlar. Kötü işler yapanlara sorunuz, hepsinde kendi kendilerine yaratılıp özenle pekiştirilmiş sebeplere rastlarsınız. Hiç olmazsa sanki birçok sırların bulunduğunu farz ettirerek güler, size, 'Anlatamam ki, bilseniz beni hoş görürsünüz,' demek ister. Onun için öyle sebepler vardır ki henüz kendisi bile çözümleyip bir sonuca bağlayamamıştır ya da birtakım sebepler bulunduğuna inanmıştır ama incelenmek gerekse hiçbir şey yoktur."
Sayfa 125 - Can Yayınları - 12. baskıKitabı okuyor