Kördüğüm..
İnsanlık milyar yıllık serüvenin akışında,
denk gelmiş böyle de bir zamana..
Oysa farklıymış bu zaman
tüm zamanlardan bilindik,
çokmuş bilinmezlik, yokmuş gerçeklik..
Bulanık görüşlerden, üstü örtülü hayanın,
derin bir sûkuta gömülmüş özü,
tüm özlenen anıların..
Düşünceler zincirsiz, kalpler kırık,
dertlere en son çare sebebsiz ayrılık..
Sadece ruhlar değil, incinmiş yürekler de,
söyle kimin hakkı var buna,
kim yakınır "neden böyleyiz" diye..
Ellerimiz bağlı, bozuldu zamanın akışı,
sanki herkes sadece
kendi dünyasında haklı..
Acınası insanlar, acınası dostlukları
bu zamanın,
Ne kadar saklasalar da,
kördüğüm olmuş
yüreklerinde, yalnızlıkları..