ahmet turan avcı
@turanavci
Delirmenin eşiğindeyim ve eşiğin tarafı daha cazip gözüküyor…
İyi olur zahar..
Not defterinde yer kalmadığından buraya yazıyorum…
kahveci
hayellerim
Kahramanmaraş, 15 September 1996
18 reader point
Joined on August 2021
Şu anda okuduğu kitap
Okuma Hedefleri
Güzeller çirkinleri kınıyor
Çirkinler güzellikleri
Aslında güzeli var edende bir çirkindi sonuçta.
Her güzelliğin bir mabudu olmalıydı oysa…
İnsanoğlu dedikleri acayip yaratığın işi sadece bozmak, yıkmak olmuştur. Kendi yüreğini bile yürek olmaktan çıkarmıştır.
Ne garip bu aralar nelere üzülür onu bile bilemiyorum
Reader Follow Recommendations
Şimdi beni dirimi sanıyorsun, ben ölüden de beter, içi boşalmış bir ölüyüm
Eğer bir kitabı ve bir yazarı severek takip ediyorsanız onun dostluklarına dostluk besliyor ve düşmanlıklarına düşmanlık ediyorsunuz çoktan onun dünyasına katılıp kayboluyorsunuz
Nefretleriyle ateşlenip sevinçleriyle serpiliyorsunuz
Zira yaşam gafletiyle içimi doldururken
Tamamlanıyorum yanlızlığımla acılarımla
Tamamlanmak illa bir insanla bir nesleylemi olurdu belkide zerre zerre tanelerime ayrılıp tamamlanıyordum
Konuşmların en büyüğü yanlızlığa mansur
Oysa o gün anlamıştım ölümün iki farklı olduğunu biri ruhun bedeni terk etmesi diğeri ruhunun hayatı terk etmesiydi
Kendinize bakıp beni tahmin etmeye çalışıyorsunuz ama aynı yerde olmamız aynı yoldan geldiğimiz anlamına gelmez
Kimin ne meşaketli ne elem ne zalim bir yoldan geldiği bilinmez yaşanmaz uslanmaz bir zaman ….
Zaman bir törpü ömüre , bedene, insana…
Bir pencere bir kitap yetebilmeli bazen insana, kendi yalnızlığına yetebilmeli çaresiziz aslında, yanlızlığa çaresiziz….
Baş ucumda bir çekmece çekmecenin üstünde biraz bozuk para bir çerçeveli resim, öylesine alınmış bir kitap,sararmış bir tabaka. Oda da ağır bir tütün kokusu, melankolik bir şekilde çalan bir şarkı, hırıltılı bir şekilde nefes alışım ve hiç umulmadık şekilde aklıma dönen sen…
Yarım kalmış sigaralar,
Yarım kalmış hayatlardan daha acıklı geliyor…
Cumhuriyetten önce Anadolunun her bir yerinde el çırparak alkışlamak gibi bir gelenek yoktu. Alkış ülkeye ankaradan yayılıyordu.
Bitecek olan zamanın aydınlığı çokta baki değil, yetmeyecek şeylerin derdine yetecek şeyleri yok ediyoruz…