Devrimizde ana babaların bile dünyaya getirdikleri çocukları üzerindeki tasarruf haklan, medeni kanunlarla, hemen hemen hiçe inmiş iken; yüzlerce senelik bir tarihin öz evladı olan Türkçemizi kimin öldürmeye hakkı olabilir? Anlıyorum, samur kürke ihtiyacı olan dostlar var. Fakat, merhamet buyurulsun, pösteki bizimdir. Ve düşünülsün ki bugün dinmek bilmeyen ihtiraslar yarın son nefeste bir yudum su ile sönecektir.