Hâlâ yardım edebileceğimiz hasta bir adamın görüntüsü, artık ne kurtarabileceğimiz, ne zarar verebileceğimiz, ne sevebileceğimiz ne de nefret edebileceğimiz bir ölüden daha acıklı olmalı.
Et bir kez öldükten sonra o artık sevgilimizde arzuladığımız, dostumuzda saygı duyduğumuz et olmaktan çıkar. İnsana can veren ruhla birlikte nezaket, çekicilik ve korku da uçup gitmiştir.