Ellerin, pamuktan zarif, kalemden keskin ellerin,
Tut ellerimden, ellerin ki senin kavuşmak içindir.
Gözlerin, geceden kara, günden mavidir gözlerin,
Bak bana, gözlerin ki senin göğe yükselmek içindir.
Demirden dağlar yıkılır aşkınla, ateşten çöller aşılır,
Aşkın ki yenilmez bir güçtür, önünde başlar kesilir.
Bilmem kaç yüzyıldır sürer bu savaş, kaç koca asırdır,
Bir galip gelen, yenen yoktur, önünde diz çökülür.
Ahmet Ekinci
Bakma öyle şaşkın şaşkın gözlerime çocuk, Yaklaş
Tut ellerimden!
Beni de al götür,
ÇOCUKLUĞUNA.
Sırat'tan incedir sevda köprüsü
Beraber geçelim tut ellerimden
Niyet ak güvercin, vuslat gökyüzü
Beraber uçalım tut ellerimden
Öpsene bir gece yarısı en kötü yaralarımdan. Birazda avut beni saçlarımı okşa mesela ve yüzüme gülümse biraz. Kanayan ellerimden tut ve her şeyin geçeceğini fısılda, siğaramın ateşi filtreye dayanmış hatta sönneye yüz tutmuşken. Bana uzun kelimeler kur ve bir masal daha anlat. Geniş omuzlarımın taşıyamayacağı yükleri boşalt bir bir, sonra 'geç oldu. 'de ve savaşarak çık kapımdan. Ama evim senin yanın ve sen odamın hayaleti benim kapım sana hep açık...
Ben sarhoş değilim, korkma diyorum
Beni böyle yapayalnız bırakıp kaçma
Ya gel tut ellerimden geceye karşı
Ya hiç kapıları açma
Yavuz Bülent Bakiler
Şimdi dur, dinle beni biraz.
Hâlâ sana söyleyemediklerim var. Gözlerimin içine bak, anla beni... Yoruluyorum, her gün biraz daha ağır geliyor.
Keşke şimdiden bu kadar yorulmasaydım. Bir çocuk gibi ellerimden tut, çünkü insan tek başına her şeye yetemiyor bazen.
Dağ olamıyor tek başına. Ben karanlıklar içindeyim, benim için zor yaşamak, sana kendimden eksilterek birkaç tutam sevgi vermişsem eğer kıymetimi bil, ben kendine bile yetemeyen biriyim çünkü.
Dur, dinle beni biraz. Kendi acılarımı boşverip, senin acılarını almaya çalıştım ben. Senin canını yakan ne varsa, hepsini senden almaya çalıştım bu yüzden biraz daha acıyor, dayanıyorum aslında, ama dayanamıyorum.
Öyle ya, dayanamamak diye bir sey yok, dayanmak zorundasın, bunun başka seçeneği yok, dayanamıyorum derken, omuzlarım bu yükü kaldıramıyor artık, her bir acı eklendiğinde, daha da alçalıyor, işte buna dayanamıyorum. Acıyı acıyla bastırıyorum artık. Ve bu döngünün içinde kayboluyorum. Tut elimden, kaybolmak istemiyorum. Başımı omzuna yaslamak ve huzur bulmak istiyorum. Çünkü başka hiçbir şeyden huzur bulamıyorum artık, çoğu şey yalnızca bir bulantı... Sakla beni kalbinde bir yerlere ve hiç çıkarma oradan, kaybolmaktan korkuyorum..
"Yarabbi,"dedim. "N'olursun ellerimden tut..."
#yusuf
Cidden ruhum yok olmak üzere tut ellerimden bırakma beni çıkar beni bu bataklıktan,her an zarar gelecekmiş bir hissiyat var içimde huzursuz ve telaş içindeyim. Özür dilerim.
Birleşmek üzredir şafakla gurûp
Korku beklenilmez kapıda durup
İster zehir olsun, isterse şurup
Beraber içelim tut ellerimden
Abdurrahim Karakoç
TUT ELLERİMDEN
...
Şüphe “başlangıç”tır, karar “nihayet”
Zamanı zamana etme şikayet
Kaçmak kurtuluştur diyorsan şayet
Beraber kaçalım tut ellerimden.
Abdurrahim KARAKOÇ
Ellerimden tut ve çek beni uzaklara.
Dinsin bu dinginlik, suskunluk bağırsın!
bir çocuk gibi ellerimden tut, çünkü insan tek başına her şeye yetemiyor bazen ..
dağ olamıyor tek başına..
Bakma öyle şaşkın şaşkın gözlerime çocuk.. Yaklaş,
Tut ellerimden!
Beni de al götür çocukluğuna
Çok yoruldum büyümekten.