Bir gün gideceğin belliydi
Belliydi hiç yoktan düşen göz yaşların
Bütün zamanların en kaybolduğu mısraların içinde saklanıyorum
Bütün bir korku odamdan uğulduyor
Pencereler korkuyla rüzgarların sesini
Kulağıma vuruyor
Ben uyku aleminin ince bir çizgisinde
Uyusam uyutmaz bir çığlığa dalıyorum
Bir gün gideceğin belliydi
Göz yaşların gitti ilk ellerimden
Tutamadım öptüm
İçimde yandı damlaların sıcak bir soluğun
Ayrılığa vurulmuş bir zincirdi
Kalbime sürgüyle vuruldu anlamadım
Öyleyse git dedi
Bir şeyler ve bir şarkı nede rahatlattı
İçimi “boşver boşver arkadaş başka bulursun “
Bir gün gideceği belliydi
Ve her bulduğum zaman seni
Belki bir yağmurda sırıl sıklam yalnızlığın kokusu belki de boş bir vagonda hiç aklımda yokken tanımadığım bir suretle
Karşımda ürkekçe oturup kaçamak bakışlarınla veda ederken buluyorum seni
Bir gün gideceği belliydi
Gözler yalan söyler
Ben inandım ve gözlerini bırakıp gitti.
Melike Demirdağ-Arkadaş
Yıldızsız bir geceydi
Bir dağ çiçeği gibi şimdiden hasretteydim
sürgündüm çok uzaklardaydım,
Ve gözlerindi sürgün sebebim..
Çok çabuk çekildin hayatımdan
Kaderle el eleydin,
Bense kederle sarhoş...
Yarım kalmıştı hikayemiz
Göçmen kuşları gibi gelip geçtin bu şehirden
Belkide hayatımdan
Duymadın haykırışımı, acılarımı,
Benimsin sanmıştım uçtun avuçlarımdan
Tutamadım, gitmede diyemedim
Olamadın bir yıldızın kayışı kadar hayatımda
Zaman çok kısaydı bizim için
Yetmedi gözlerimizden yaşı silecek kadar
Nede elveda diyebilecek kadar...
- Abdülhak Hamit Tarhan