Sır saklamak bana mahsustu. Taşlar ve sular konuşurdu, ben konuşmazdım. Lakin içimdeki ummanı tutamadım. Önce sızdırdım sonra taşırdım.
Sayfa 30Kitabı okudu
"Yeni gelen kuşak, doğru dürüst âşık bile olamadan, yavuklusunun elini tutamadım göçmeye başlamıştı."
Sayfa 190
Beceriksizlikti benimkisi.
Elime,
Gözüme,
Yüzüme bulaştırdım seni.
Şimdi,
Nereye dokunsam,
Nereye baksam,
Korkuyorum günah işler gibi.
Görgüsüzlüktü benimkisi.
Dilime,
Tenime,
Canıma bulaştırdım seni.
Affet bu densizliği mi.
Tutamadım kendimi,
Yüreğime bulaştırdım seni.
Sayfa 53Kitabı okudu
Kendimi tutamadım. Sesimi alçalttım ve içtenlikle konuştum: "Sana yardım etmek istiyorum Alicia... Her şeyi açık seçik görmene yar dım etmek istiyorum." Bu sözler üzerine Alicia başını kaldırıp baktı. Uzun uzun baktı. İçime baktı.
Gözleri bana yardımcı olamazsın diye bağırıyordu. Kendine bir bak, sen kendine bile zor yardımcı oluyorsun. Çok şey biliyor , çok bilgeymişsin gibi davranıyorsun ama burada benim yerimde sen oturuyor olmalısın. Deli . Sahtekar. Yalancı. Yalancı...
Bana öyle bakarken bütün seans boyunca beni rahatsız eden şeyin ne olduğunu anladım. Bunu kelimelerle ifade etmek zor ama bir psikoterapist, zihinsel bir sıkıntıyı, tekinsiz, deli, kork muş bir şeyi fiziksel davranışlardan, konuşmadan, gözdeki bir ışıltıdan anlamaya alışıverir. Beni ra h atsız eden buydu: Yıllardır aldığı ilaçlara, yaptığı her şeye, çektiği her acıya rağmen Alicia'nın mavi gözleri bir yaz günü gibi parlak ve netti. Deli değildi. Peki , o zaman neydi? Gözlerindeki o ifade neydi? Doğru kelime neydi? Doğru kelime ...
Domingo YayıneviKitabı okudu
