Akış
Ara
Keşfet
Ne Okusam?
Giriş Yap
Kaydol
Alışveriş
Keşfet
Kitaplar
Yazarlar
Okurlar
Kitap Türleri
Dergiler
Çevirmenler
İncelemeler
Alıntılar
İletiler
1000Kitap Android UygulamasıÜCRETSİZ – Google Play'den indirin
1000Kitap iOS UygulamasıÜCRETSİZ – App Store'dan alın
ŞartlarGizlilikTopluluk KurallarıHakkımızdaReklam VerinİletişimKütüphanecilerDizinlerÇerez Politikası
©2024 · 1000Kitap Web Uygulaması · 2.38.14
Norveçli yazar Knut Hamsun’u ününe kavuşturan eseridir. Üstelik kitapta anlatılanlar kendi hayatından kesitler, yazarın çektiği açlık anlatılmaktadır. Öyle bi üslupla anlatmış ki kahramanın aç kalışını okurken insan kendi karnımda ağrılar hissediyor.
Jack London’un Martin Eden isimli eserini hatırlattı. Bu incelemenim Martin Eden ile bir
Bu kitapta içinizde kelebekler uçurtacak hiçbir duygu yok. Eğer kitaptan böyle bir beklentiniz varsa, şimdi o beklentinizi sakince bir köşeye bırakın. Bu kitapta insanın ,karanlık tarafıyla olan mutlu mesut ilişkisi var. Bu kitapta birbirinden manyak ve arızalı iki insan var. Tutku ve Yıldırım.
.
Kızımız Tutku, 27 yaşında annesi, üvey babası ve
Suyu bulandırmak
Hırs, öfke, kin, kıskançlık...
Shakespeare'ın bu eserinde kötülerin, iyi insanların acizliklerini kullanarak onları köşeye sıkıştırmasını ve aşkın, fedakarlığın kötülüğe kaybettiği bir hikayeyi okuyoruz. ( Kitapta verilen iyi- kötü insan tiplemesine göre konuşuyorum.)
Eseri, bir öyküden alıntılanmış. Tamamen orijinal olmaması bazı okuyucuları hayal kırıklığına uğratabilir. Ancak bir öyküde belki de sadece adı geçen karakterin baş karakter haline gelmesi güzeldi. Yine de karakterler adına fazla bir derinlik bulamadım. Bu da Shakespeare'in hikaye anlatıcılığıyla ilgili olabilir. Belki de karakterleri derinleştirerek onların ardından üzüntü veya sevinç duymamızı değil, bunu hepimizin başına gelebilecek bir mesele olarak ele almak istedi. Öyle ki, kitapta insanlara yönelik çok yerinde tespitler var.
Okuduğum ikinci kitabıydı, devamı gelir mi? Kafa dağıtmak için belki. Aşk - kıskançlık ilişkileri üzerine düşündüren bir kitap oldu. Yine de bu kitaptan daha fazlası için bir enerji alamadım. Çeviri için Özdemir NUTKU 'ya teşekkürler. Çünkü Faust'dan sonra şiirsel dile sahip bir kitabın çevrilemeyeceğini düşünmeye başlamıştım. Biraz zorlama bir inceleme yazısı oldu ama olmasaydı olmazdı. Bulanan tüm sular için itizar eyleriz, suları berraklaştırmak üzere...
Marcel Proust’un Hazlar ve Günler’inde karşılaştım Anatole France ile. Kitabın ön sözünde kendisine ait olan iki sayfayla hayran bıraktı beni kendine. İki sayfada bu kadar ince, derinlikli bir metin sunmuş olması, Kırmızı Zambak’a olan merakımı arttırdı. Daha sonradan öğrendim ki, Proust, Kayıp Zamanın İzinde’yi yazarken kendisinden oldukça esin
100 yıla yakın olan Cumhuriyet geçmişimizde bize Laikliği de Şeriatı da ne kadar yanlış öğretmişler. İrtica hortluyor korkuları adı altında 28 Şubat başta olmak üzere Atatürk İlkelerine nasıl bir ihanet içinde olan aydın düşünürleri ele almış Yavuz Hoca.
Din nasıl yıpratılıyor, Batılılaşma adı altında kendi kültümüzden, kendi öz benliğimizden nasıl kopmuşuz bunun üzerinde çokça durulmuş. Sahi yıllardır Avrupalaşma adı altında yaptıklarımıza rağmen Avrupa daha bizi neden AB'ye bile almıyor? Özümüze dönüp, gelenek ve göreneklerimize sarıldığımızda, geçmişi tenkit edip gerekli olan dersleri aldığımızda; eski gücümüze ulaşabileceğiz.
Kitap bana farklı bir bakış açısı kazandırdı. Doğrularımı sorgulattı. Bilmediğim kavramlara ışık tuttu.
Kitap akıcı bir dille yazılmış. Okurken tasvir edilen mekanlarda yürüdüğünüzü hayal edebiliyorsunuz.
Benim için kitabın en can alıcı noktalarından biri İbrahim'in Melaknaz'a karşı duyduğu tutkuyu sorgulaması oldu. "Daha yüzünü bile görmeden Melaknaz'a duyduğun bu tutku, aslında ne kadar iyi bir insan olduğunu-kendine bile-
