Akış
Ara
Keşfet
Ne Okusam?
Giriş Yap
Kaydol
Alışveriş
Keşfet
Kitaplar
Yazarlar
Okurlar
Kitap Türleri
Dergiler
Çevirmenler
İncelemeler
Alıntılar
İletiler
1000Kitap Android UygulamasıÜCRETSİZ – Google Play'den indirin
1000Kitap iOS UygulamasıÜCRETSİZ – App Store'dan alın
ŞartlarGizlilikTopluluk KurallarıHakkımızdaReklam VerinİletişimKütüphanecilerDizinlerÇerez Politikası
©2024 · 1000Kitap Web Uygulaması · 2.38.2
Her ne kadar sertliği ile sıradışı olsa da kopuk ilerleyen bir hikaye, kaotik ve kötü çizimler. Sayfaların azımsanmayacak kısmı da hareketten yoksun karelerden, tv ekranındaki tartışmalardan oluşuyor. Tat alamadım bu Batman hikâyesinden.
"İnsanlar hayatlarının kurtulmasını istemiyorlar. Hiçkimse sorunlarının çözülmesini istemiyor. Dramlarının, önemsiz meselerinin, hikayelerinin çözümlenmesini, pisliklerinin temizlenmesini istemiyorlar. Çünkü geriye ne kalacağını biliyorlar; büyük ve korkunç bir bilinmeyen..."
Genel anlamda bu ülkede de o kadar çok 'Gösteri Peygamberi' var ki; TV, YouTube, Sosyal Medya, cemaat ve tarikatlar, siyasal çöplük, STK'lar onlarla dolu.
Kitaba dönersek: Tender garip bir dine/mezhebe mensup. Bu inanışta kilisenin insan hayatına tam anlamıyla yön verip, insanların kendi başlarına karar vermesini engelleyen bir yapısı var.
Bu mezhebin mensuplarının hayatı kölelikle geçiyor. Çim biçmek olur, bebek bakıcılığı olur, temizlikçilik, hizmetçilik...
Hayat boyu bunu yapmaya gönüllü olacak şekilde yetiştiriliyorlar. Kazandıkları parayı da kiliseye gönderiyorlar. Dünyadan izole bir şekilde yaşıyorlar. Sadece gerekli eğitim verilen çocuklar, bu gibi işlerde çalışmak üzere dışarıya gönderiliyor.
Dışarıda eğer bu ve daha başka tuhaflıklar da barındıran inanışları engellenmeye çalışılır, bu sebepten sorgulanırlarsa yapmaları gereken intihar etmek. Bunun adına 'teslimiyet' diyorlar.
Farklı bir kitap, tavsiye ederim.
"Bu zaman namussuz zamanı. Kimse doğruluk üzere iş görmüyor. Doğru adamı hiçbir işin başına geçirmiyorlar." Neyse 19 yaşına gelip neredeyse ilk kez bir Aziz Nesin kitabı okumak utanç verici olsa da, zira kendi milletimden olan bu yazarın kitapları 16 dile çevrilmiş ve ben Muzaffer Izgü (özlemle, ruhu şad olsun) ile mizah anlayışları bu
Yazarın kimliği ve aldığı eğitim benim için bir parça önemli burada kısaca vermiş. Namazı , ibadeti dışlamayan bir İslamcı kimliğiyle direnişçi konumunda kapitalizme karşı duruşla yorumlamış İslamı. Darbeci zihniyetle benzer söylemler kullanması aynı TV ve gazetelerde yazması eksi bir durum , ortalama bir eser,Alevilerin Müslümanlığı gibi.
Sade ve anlaşılır bir üslubu olduğu için bir çırpıda okunan bir roman. Akıp gidiyor hemen bitiyor ama kitabın başında yer alan fin del mundodaki hikaye romanın ağırlıklı konusu olsaydı, sonunu baştan okumuş olmasaydık daha ilgi çekici olabilirdi sanki. Çünkü gayet iyi bildiğimiz berbat menfaatçi insan ilişkileri, kıskanç, kaypak ve hadsizler, yukarıdan bakan sonradan görmeler, küçük dünyalı küçük zihniyetli insanlar falan bütün tiplemeler zaten fazlasıyla çevremizde değiller mi?? Tv de dizi yapılacak bir senaryo sanki.
Bir yandan da sanki hiç kimsede kuru kız kadar hayata, etrafta olan bitene, eşe dosta, konu komşuya kulaklarını tıkayıp devam edebilme fonksiyonu olamaz gibi geliyor. Anlatıldığı kadar kötü zihniyetlerin yaşadığı çevreden ayrılıp dünyanın sonuna gidecek cesareti olur mu insanın?? Bilemiyorum.
288 syf.
·
Puan vermedi
Otobiyografik, Bir röportaj kitabı;
İlber Ortaylı'yı TV den sosyal medyadan izlediyseniz hep kendimizi geliştirmemiz için nasihatlerde bulunuyor, kırım prensi olduğu için nasihatler emir gibi gelebilir!!
Kitap akıcı bir dille yazılmış İlber Ortaylı ile sohbet ediyormuşuz gibi, sorulara cevaplarını iç sesimiz konuşmasındaki hızla aynı yavaşlıkta seslendiriyor.
Kitap içeriği otobiyografi olduğu için gezdiği yerleri, okuduğu kitapları, okuduğu dünyayı, sohbet ettiği kişileri ve kazanımlarını anlatıyor. Ruslardan bahsederken bazı kentlerinin ekonomik olarak gelişmediğini ama kitap okuma alışkanlığı ve kültür seviyesinin yüksek olduğunu söylüyor, şu Türkiye de maalesef ekonomik ve toplumsal fakirlikten dolayı büyük çoğunluk Rus kasabaları ile aynı hayatı yaşıyor. Ekonomik olarak Kendi özgürlüklerine ulaşamamış bireylerin hayatta kalma mücadelesinden bihaber.
Eleştirel bir inceleme değil benim ki, sadece doğduğumuz coğrafya da bir ömrün var olmadan nasıl yok olduğunu ve insanların kendini gerçekleştirmek için verdiği mücadelelere şahit olunca git dünyayı gez diyememenin sitemi içindeyim.
