"Dünyada hiçbir şey hiçlik kadar büyük bir baskı yapmaz insan ruhunda" -Stefan ZWEIG-
Reader Follow Recommendations
Yaşam hala çekici geliyordu oysa. Bazen kışın kucağından fırlayıp gelen o muhteşem ilkbahar günlerinden biriydi,gökyüzünün sonsuz maviliği,bütün o kasvetli kış aylarından sonra taze bir soluk gibi geliyordu.
Sayfa 55Kitabı okudu
Şimdi her şeyin sonuna yaklaştığı sırada ilk kez bir başlangıç hissediyordu.
Sayfa 38Kitabı okudu
Bir zamanlar önem verdiği pek çok şey de,bir sis gibi dağılıp hayatından uzaklaşmıştı.
Sayfa 37Kitabı okudu
Dehşet verici bir kesinlikle felaketin kaçınılmaz, kurtuluşun olanaksız olduğunu hissediyordu.
Sayfa 17Kitabı okudu
Son arzumu yazmak istediğimi söyledim. Ellerimi çözseler de bir ucu ayaklarımda bağlı olan ip hemen yanımda hazır duruyordu.
Sayfa 76Kitabı okudu
Ölüm karşısında yürekli davranıp o korkunç düşünceyi ellerimizin arasına alalım ve izleyelim. Ona amacının ne olduğunu,bizden ne istediğini sorup her yönüyle inceleyelim,bilmeceyi heceleyelim ve mezara uzaktan bakalım.
Sayfa 62Kitabı okudu
Şimdi tutsağım. Bedenim bir zindanda demirlere bağlı; zihnim korkunç,kanlı,karşı konulmaz bir düşüncenin esiri! Tek düşüncem,tek inancım,tek gerçekliğim var: Ölüm cezası!
Sayfa 1Kitabı okudu
