1000 yıl önce yazılan şiir okunacaksa Ň - ŋ bilmek şart. Hangi dil bilimci buna "artdamaksıl genizsil ünsüz" dediyse başıŋa (başınga) taş düşsün. Latinimizin bir başka eksikliğidir. Ses duruyor pek çok yörede, simge yok.
Osmanlı abecesinin üç noktalı kef'i, yani ڭ (nef) bunu karşılar imiş. N ünsüzüne çok hafif bir g-ğ dokunuşuyla seslenir.
En şık misal şu olur:
Hun olup olmadıkları ecnebilerce tartışıladursun, Hiyungunlar'dan arta kalan tespit edilebilmiş az sayıdaki sözcükten biri "Täñri". Latinimizle Tangri-Tengri diye ifade etmemiz artdamaksıl genizsil ünsüz arkadaş yüzünden.
Evet. Buyuk sirri acikliyorum.
Benim dusunce yapimi bilmek istiyorsan sonuna kadar oku.
Nadir denk gelse de daha onceden de yazilarimdaki kullandigim harfleri takinti yapan arkadaslarimiz olmustu. Eskiden yazim yanlislarina ben de cok takilirdim. Ki aslinda hala oyleyim. Herkez, yanliz vb... Ama bence yanlis bile yazilsa ya da iyi kelimeler kullanilmayan bir konusma da olsa
Üç noktalı bir tespit
Doğu, insanın olaylarla terbiye edildiği yerdir. Batı ise eşya ile terbiye edildiği yer.
Atakan Yavuz