Kitap çok katmanlı, çok karakterli bir şekilde yazılmış. Klasik Elif Şafak tarzı hep bir şeyler söylemeye çalışıyor, bir mesajı var ama aslında o şeyi söylemeyip üstünü kapatmak, okuyucunun anlayışına bırakmak istiyor.
Peri'nin yaşadığı tek 1 geceyi ve o gece geçmişiyle yüzleşme psikolojisini eski olayları da aktararak 418 sayfa boyunca anlatıyor. Ana karakterin bir sırrı var. Bunu kitabın başlarında anlıyoruz. Bu sır 385. sayfadan itibaren çözülmeye başlıyor. Konu uzadıkça uzuyor. Kitabın başından beri bir "skandal" lafı alıp başını gidiyor. Merak uyandırmaya çalışan yazar bir süre sonra bu konuda kabak tadı veriyor. Ama bana göre ortada skandal falan da yok. Benim kafamda kurduğum olay örgüsü olandan 5 kat daha büyük bir skandaldı. Yazarın derdi aslında konuyu işlemek değil. Kitabı tutabildiği kadar uzun tutarak aralarda din, siyaset, tarih, doğu-batı çatışması, dünya gündemi, Ortadoğu, sınıfsal farklılıklar gibi konularda vermek istediği mesajları vermek.
3 Müslüman ve 3 birbirine benzemez kadının Oxford gibi bir üniversitede kesişen yollarını anlatıyor. Ama bu kadınların geçmişleri ve geleceğe bakış açıları birbirinden o kadar farklı ki nasıl bir arada durabileceklerini okumak istiyorsunuz.
Türkiye tarihi, yakın geçmişteki olaylar ve kutuplaşmalar gibi konulara da değinilen kitapta birçok konu ve fikir ele alınıyor. Tüm bunların hem savunucuları hem eleştirenleri kitap boyunca yan yana duruyor. Ana karakter hariç herkes kışkırtıcı, yırtıcı. Tartışmalı konularda birilerinin fikrini ve o fikrin zıttını dinlemeyi sevenler için tempolu sayılabilecek bir roman.
Ahmet Hamdi Tanpınar olarak seçtim. Tanpınar'ın muhteşem bir kalemi vardır, Türk edebiyatında çıtayı çok üste taşımış bir yazar bence. Her romanını hâlâ yeterince anladığımı düşünmüyorum. Bazılarını ikinci kez okumak bile yetmiyor gibi hissediyorum. Fakat anladığım kadarıyla
