Cebindeki para değil, yüreğindeki sevgi çiftlere mutluluk getiren.
Bir topan ekmeğin yemedim ama cahilin başının tacı olacağıma, âlimin ayağının tozu olurum.
Resepsiyonun köşesinde bir kırlangıç yuvası var; üç yavru, kafalar dışarıda, gagalar açık. Anne ve baba gidip gelip yiyecek getiriyorlar ve ayrı zamanlarda geldikleri için birbirlerini görmüyorlar. Anne birinci yavruya yem veriyor, birazdan baba gelip ikinciye, anne tekrar geldiğinde üçüncüye, baba gelip birinciye. İnanılır gibi değil, sırayı hiç şaşırmadılar: ADALET.
Babamın bize öğrettiği en önemli şey, bence, kitaplara olan sevgidir. Hayatımızın her anında, her tarafımız kitaplarla doluydu. Kitap okuma toplantıları yapardık. Bir yandan bizim başımızı okşar bir yandan da bize kitap okurdu.
Sayfa 88 - İzgören Yayınları
Senden çok fazlasına sahip insanlar etrafta mutsuz, umutsuz dolaşıyorlar.
Sayfa 154Kitabı okudu
Canimm oglummm...
Neye sevinirim bilir misin? Senle olduğumuz her anı sevgi, ilgi ve insanlıkla geçirdim.
Sayfa 154Kitabı okudu
koca hayatı gözden geçirince bir şey fark ettim.
Aslında yaptığımız şey halı dokumak.
Attığımız her adım.
Yaptığımız her iyilik, her kötülük birer ilmek.
Unutulur gider sanıyoruz.
Oysa halının üzerine işleniyor.
Halı bittiğinde bakıyoruz üstüne, her şey görünüyor.
Doğrular, yanlışlar, hatalar, sevaplar.
Bir de kimimiz kilim dokuyoruz, kimimiz ipek halılar.
Kiminde büyük emek var; kimi makine halısı gibi, pek bedavadan, özensiz yapılmış.
Tek yaptığımız halı dokumak.
Ancak bitince görürsünüz dokuduğunuz halı güzel mi, temiz mi. Başkalarına yarayacak mı? Yoksa kullan ve at mı olacak.
Bu halıların yüzlerce yıllık olanı, sonsuza kadar yaşayacak olanları var.
Sayfa 152Kitabı okudu
“Ben sana okuyan, okuduğunu anlayan ve ne anladığını anlatan dost, diye hitap ederken yalan mı söyledim?”
Sayfa 153Kitabı okudu
Fala inanma, falsız kalma diye yıllarımız geçti..
Sayfa 120Kitabı okudu
Yaşamın boyunca yaptığın iyilikler, insanlara verdiğin mutluluk o insanların gözünden belli oluyor
Sayfa 107Kitabı okudu