B
@ucnokta7
Öğle sıcağı geçer, akşam olur, sonra da gece... Acı çekenlerin, yorgun olanların, sessiz evlerine dönecek tatlı bir şekilde uyuyacakları zaman gelir. (239-Babalar ve Oğullar)
Hiçlik
Hayal dünyası
98 reader point
Joined on January 2023
Şu anda okuduğu kitaplar
Okuma Hedefleri
Aşık olmak nedir, nasıl tanımlanır? Bu soru, sorguladığım birçok konu arasında ilk sıralardaydı. Kendimde bulamadım cevabını, hiç aşık olmamıştım ki. Böyle avare dolanırken bir başkasından aldım cevabı. Aşık olmuş. Anlatırkenki heyecanını bir görseniz: bir an da kızarıp titremesi, nefesinin kesilmesi... İşte aşk tanımı budur dedim kendi kendime. Bilemiyorum, şimdilik benim için tanım budur.
Bir şey fark ettim. Küçük kuzenlerim çağımızın sorunu olduğu üzere telefona sıkça bakmak istiyor. Henüz 2 ve 4 yaşında olduklarından videoları izlemek yerine çoğunlukla kaydırıyorlar, hoşlarına gidiyor herhalde. Yalnızca ilahi tarzı müzik çaldığında geçmiyorlar. Bu da bence inancın insanın kalbinde doğuştan var olduğunun kanıtı.
Reader Follow Recommendations
Doğup büyüdüğüm evime geldim bugün. Bir köy evi. Şimdilerde yıkık dökük bir yer. Yalnızca zihnimde eskisi gibi sıcacık, anılarla dolu. Başta içeri girmeye de cesaret edemedim. Sanıyorum yüzleşme korkusu alıkoydu beni, kapının önüne kadar gidip geri döndüm defalarca. Çocukken pek büyük gelirdi buralar bana. Şimdi bakıyorum da ne minicikmiş. Boyumdan biraz uzun bir kapı, minicik camlar... Biraz daha izledikten sonra açtım kapıyı, girdim içeri. Gözlerim dolu dolu, yutkundum, iki göze odayı gezinmeye başladım. Gözümü her çevirdiğimde bir başka hatıra canlandı: Oyundan gelip kana kana su içtiğimiz musluk, terekte bulunan ve akşam çay vaktinde çıkarıp yediğimiz yer fıstıkları, kış olduğunda üstünü halılara boğduğumuz beton zemin, girilmesinin yasak olduğu büyük oda... Zihnimde kalıcılığını koruması beni mutlu etti zira şu ana döndüğümde öyle kötü bir hâl almış ki. Bir virane adeta. Babam anahtarı vermiş baksınlar diye, içine sıç*p bırakmışlar (sahiden de hayvan dışkısı vardı.) En son da ahırımıza girdim, bir sürü ineğimiz vardı. Küçüktüm ama hafızam iyiydi, hepsinin adını tek tek sayardım. Neredeyse 10 yıl oldu sevgili evim. Yüreğim seninle kalacak. Bahçemiz eskisi gibi ama. Yemyeşil yine, yalnız en sevdiğim ağacımı kesmişler. Yıllara kök salmış ağacımı kesmişler inanabiliyor musunuz! Bununla sınırlı olsa bari bahçeyi boylu boyuna kaplayan sayısız ağaçtan 5 tane kalmış sadece. Ön taraftaki ağaçta salıncağımız vardı, o da yok şu an. Çocukluğum sallanırdı saatlerce orada. Şimdi zihnimde salıncağın ipleri başka bir amaca hizmet etme isteğiyle çırpınıyor.